Learned borrowing from Latin ruptūra.
ruptuura
Inflection of ruptuura (Kotus type 13/katiska, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | ruptuura | ruptuurat | |
genitive | ruptuuran | ruptuuroiden ruptuuroitten ruptuurojen | |
partitive | ruptuuraa | ruptuuroita ruptuuroja | |
illative | ruptuuraan | ruptuuroihin | |
singular | plural | ||
nominative | ruptuura | ruptuurat | |
accusative | nom. | ruptuura | ruptuurat |
gen. | ruptuuran | ||
genitive | ruptuuran | ruptuuroiden ruptuuroitten ruptuurojen ruptuurain rare | |
partitive | ruptuuraa | ruptuuroita ruptuuroja | |
inessive | ruptuurassa | ruptuuroissa | |
elative | ruptuurasta | ruptuuroista | |
illative | ruptuuraan | ruptuuroihin | |
adessive | ruptuuralla | ruptuuroilla | |
ablative | ruptuuralta | ruptuuroilta | |
allative | ruptuuralle | ruptuuroille | |
essive | ruptuurana | ruptuuroina | |
translative | ruptuuraksi | ruptuuroiksi | |
abessive | ruptuuratta | ruptuuroitta | |
instructive | — | ruptuuroin | |
comitative | See the possessive forms below. |