From Old Norse ræsta, from Proto-Germanic *raskutjaną.
ræsta (weak verb, third-person singular past indicative ræsti, supine ræst)
| infinitive (nafnháttur) |
að ræsta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
ræst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ræstandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég ræsti | við ræstum | present (nútíð) |
ég ræsti | við ræstum |
| þú ræstir | þið ræstið | þú ræstir | þið ræstið | ||
| hann, hún, það ræstir | þeir, þær, þau ræsta | hann, hún, það ræsti | þeir, þær, þau ræsti | ||
| past (þátíð) |
ég ræsti | við ræstum | past (þátíð) |
ég ræsti | við ræstum |
| þú ræstir | þið ræstuð | þú ræstir | þið ræstuð | ||
| hann, hún, það ræsti | þeir, þær, þau ræstu | hann, hún, það ræsti | þeir, þær, þau ræstu | ||
| imperative (boðháttur) |
ræst (þú) | ræstið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ræstu | ræstiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||