sæfa (weak verb, third-person singular past indicative sæfði, supine sæft)
infinitive (nafnháttur) |
að sæfa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
sæft | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sæfandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég sæfi | við sæfum | present (nútíð) |
ég sæfi | við sæfum |
þú sæfir | þið sæfið | þú sæfir | þið sæfið | ||
hann, hún, það sæfir | þeir, þær, þau sæfa | hann, hún, það sæfi | þeir, þær, þau sæfi | ||
past (þátíð) |
ég sæfði | við sæfðum | past (þátíð) |
ég sæfði | við sæfðum |
þú sæfðir | þið sæfðuð | þú sæfðir | þið sæfðuð | ||
hann, hún, það sæfði | þeir, þær, þau sæfðu | hann, hún, það sæfði | þeir, þær, þau sæfðu | ||
imperative (boðháttur) |
sæf (þú) | sæfið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
sæfðu | sæfiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að sæfast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
sæfst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sæfandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég sæfist | við sæfumst | present (nútíð) |
ég sæfist | við sæfumst |
þú sæfist | þið sæfist | þú sæfist | þið sæfist | ||
hann, hún, það sæfist | þeir, þær, þau sæfast | hann, hún, það sæfist | þeir, þær, þau sæfist | ||
past (þátíð) |
ég sæfðist | við sæfðumst | past (þátíð) |
ég sæfðist | við sæfðumst |
þú sæfðist | þið sæfðust | þú sæfðist | þið sæfðust | ||
hann, hún, það sæfðist | þeir, þær, þau sæfðust | hann, hún, það sæfðist | þeir, þær, þau sæfðust | ||
imperative (boðháttur) |
sæfst (þú) | sæfist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
sæfstu | sæfisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
sæfður | sæfð | sæft | sæfðir | sæfðar | sæfð | |
accusative (þolfall) |
sæfðan | sæfða | sæft | sæfða | sæfðar | sæfð | |
dative (þágufall) |
sæfðum | sæfðri | sæfðu | sæfðum | sæfðum | sæfðum | |
genitive (eignarfall) |
sæfðs | sæfðrar | sæfðs | sæfðra | sæfðra | sæfðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
sæfði | sæfða | sæfða | sæfðu | sæfðu | sæfðu | |
accusative (þolfall) |
sæfða | sæfðu | sæfða | sæfðu | sæfðu | sæfðu | |
dative (þágufall) |
sæfða | sæfðu | sæfða | sæfðu | sæfðu | sæfðu | |
genitive (eignarfall) |
sæfða | sæfðu | sæfða | sæfðu | sæfðu | sæfðu |