sýkja (weak verb, third-person singular past indicative sýkti, supine sýkt)
infinitive (nafnháttur) |
að sýkja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
sýkt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sýkjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég sýki | við sýkjum | present (nútíð) |
ég sýki | við sýkjum |
þú sýkir | þið sýkið | þú sýkir | þið sýkið | ||
hann, hún, það sýkir | þeir, þær, þau sýkja | hann, hún, það sýki | þeir, þær, þau sýki | ||
past (þátíð) |
ég sýkti | við sýktum | past (þátíð) |
ég sýkti | við sýktum |
þú sýktir | þið sýktuð | þú sýktir | þið sýktuð | ||
hann, hún, það sýkti | þeir, þær, þau sýktu | hann, hún, það sýkti | þeir, þær, þau sýktu | ||
imperative (boðháttur) |
sýk (þú) | sýkið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
sýktu | sýkiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að sýkjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
sýkst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sýkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég sýkist | við sýkjumst | present (nútíð) |
ég sýkist | við sýkjumst |
þú sýkist | þið sýkist | þú sýkist | þið sýkist | ||
hann, hún, það sýkist | þeir, þær, þau sýkjast | hann, hún, það sýkist | þeir, þær, þau sýkist | ||
past (þátíð) |
ég sýktist | við sýktumst | past (þátíð) |
ég sýktist | við sýktumst |
þú sýktist | þið sýktust | þú sýktist | þið sýktust | ||
hann, hún, það sýktist | þeir, þær, þau sýktust | hann, hún, það sýktist | þeir, þær, þau sýktust | ||
imperative (boðháttur) |
sýkst (þú) | sýkist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
sýkstu | sýkisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
sýktur | sýkt | sýkt | sýktir | sýktar | sýkt | |
accusative (þolfall) |
sýktan | sýkta | sýkt | sýkta | sýktar | sýkt | |
dative (þágufall) |
sýktum | sýktri | sýktu | sýktum | sýktum | sýktum | |
genitive (eignarfall) |
sýkts | sýktrar | sýkts | sýktra | sýktra | sýktra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
sýkti | sýkta | sýkta | sýktu | sýktu | sýktu | |
accusative (þolfall) |
sýkta | sýktu | sýkta | sýktu | sýktu | sýktu | |
dative (þágufall) |
sýkta | sýktu | sýkta | sýktu | sýktu | sýktu | |
genitive (eignarfall) |
sýkta | sýktu | sýkta | sýktu | sýktu | sýktu |