simge (“symbol”) + -ci- (“inclination”) + -lik (“-hood, -ness”).
simgecilik (definite accusative simgeciliği, plural simgecilikler)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | simgecilik | |
Definite accusative | simgeciliiği | |
Singular | Plural | |
Nominative | simgecilik | simgecilikler |
Definite accusative | simgeciliiği | simgecilikleri |
Dative | simgeciliiğe | simgeciliklere |
Locative | simgecilikte | simgeciliklerde |
Ablative | simgecilikten | simgeciliklerden |
Genitive | simgeciliiğin | simgeciliklerin |