skerða (weak verb, third-person singular past indicative skerti, supine skert)
| infinitive (nafnháttur) |
að skerða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
skert | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skerðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég skerði | við skerðum | present (nútíð) |
ég skerði | við skerðum |
| þú skerðir | þið skerðið | þú skerðir | þið skerðið | ||
| hann, hún, það skerðir | þeir, þær, þau skerða | hann, hún, það skerði | þeir, þær, þau skerði | ||
| past (þátíð) |
ég skerti | við skertum | past (þátíð) |
ég skerti | við skertum |
| þú skertir | þið skertuð | þú skertir | þið skertuð | ||
| hann, hún, það skerti | þeir, þær, þau skertu | hann, hún, það skerti | þeir, þær, þau skertu | ||
| imperative (boðháttur) |
skerð (þú) | skerðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| skertu | skerðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að skerðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
skerst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skerðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég skerðist | við skerðumst | present (nútíð) |
ég skerðist | við skerðumst |
| þú skerðist | þið skerðist | þú skerðist | þið skerðist | ||
| hann, hún, það skerðist | þeir, þær, þau skerðast | hann, hún, það skerðist | þeir, þær, þau skerðist | ||
| past (þátíð) |
ég skertist | við skertumst | past (þátíð) |
ég skertist | við skertumst |
| þú skertist | þið skertust | þú skertist | þið skertust | ||
| hann, hún, það skertist | þeir, þær, þau skertust | hann, hún, það skertist | þeir, þær, þau skertust | ||
| imperative (boðháttur) |
skerst (þú) | skerðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| skerstu | skerðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
skertur | skert | skert | skertir | skertar | skert | |
| accusative (þolfall) |
skertan | skerta | skert | skerta | skertar | skert | |
| dative (þágufall) |
skertum | skertri | skertu | skertum | skertum | skertum | |
| genitive (eignarfall) |
skerts | skertrar | skerts | skertra | skertra | skertra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
skerti | skerta | skerta | skertu | skertu | skertu | |
| accusative (þolfall) |
skerta | skertu | skerta | skertu | skertu | skertu | |
| dative (þágufall) |
skerta | skertu | skerta | skertu | skertu | skertu | |
| genitive (eignarfall) |
skerta | skertu | skerta | skertu | skertu | skertu | |