slúta

Hello, you have come here looking for the meaning of the word slúta. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word slúta, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say slúta in singular and plural. Everything you need to know about the word slúta you have here. The definition of the word slúta will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofslúta, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: sluta

Icelandic

Pronunciation

Verb

slúta (weak verb, third-person singular past indicative slútti, supine slútt)

  1. (intransitive) to overhang, to dangle

Conjugation

slúta — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að slúta
supine
(sagnbót) 		slútt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		slútandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég slúti við slútum present
(nútíð) 		ég slúti við slútum
þú slútir þið slútið þú slútir þið slútið
hann, hún, það slútir þeir, þær, þau slúta hann, hún, það slúti þeir, þær, þau slúti
past
(þátíð) 		ég slútti við slúttum past
(þátíð) 		ég slútti við slúttum
þú slúttir þið slúttuð þú slúttir þið slúttuð
hann, hún, það slútti þeir, þær, þau slúttu hann, hún, það slútti þeir, þær, þau slúttu
imperative
(boðháttur) 		slút (þú) slútið (þið)
Forms with appended personal pronoun
slúttu slútiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
slútast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að slútast
supine
(sagnbót) 		slúst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		slútandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég slútist við slútumst present
(nútíð) 		ég slútist við slútumst
þú slútist þið slútist þú slútist þið slútist
hann, hún, það slútist þeir, þær, þau slútast hann, hún, það slútist þeir, þær, þau slútist
past
(þátíð) 		ég slúttist við slúttumst past
(þátíð) 		ég slúttist við slúttumst
þú slúttist þið slúttust þú slúttist þið slúttust
hann, hún, það slúttist þeir, þær, þau slúttust hann, hún, það slúttist þeir, þær, þau slúttust
imperative
(boðháttur) 		slúst (þú) slútist (þið)
Forms with appended personal pronoun
slústu slútisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
slúttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		slúttur slútt slútt slúttir slúttar slútt
accusative
(þolfall) 		slúttan slútta slútt slútta slúttar slútt
dative
(þágufall) 		slúttum slúttri slúttu slúttum slúttum slúttum
genitive
(eignarfall) 		slútts slúttrar slútts slúttra slúttra slúttra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		slútti slútta slútta slúttu slúttu slúttu
accusative
(þolfall) 		slútta slúttu slútta slúttu slúttu slúttu
dative
(þágufall) 		slútta slúttu slútta slúttu slúttu slúttu
genitive
(eignarfall) 		slútta slúttu slútta slúttu slúttu slúttu
Wikious
Boobota
Sagapedia