(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
slefa (weak verb, third-person singular past indicative slefaði, supine slefað)
| infinitive (nafnháttur) |
að slefa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
slefað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
slefandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég slefa | við slefum | present (nútíð) |
ég slefi | við slefum |
| þú slefar | þið slefið | þú slefir | þið slefið | ||
| hann, hún, það slefar | þeir, þær, þau slefa | hann, hún, það slefi | þeir, þær, þau slefi | ||
| past (þátíð) |
ég slefaði | við slefuðum | past (þátíð) |
ég slefaði | við slefuðum |
| þú slefaðir | þið slefuðuð | þú slefaðir | þið slefuðuð | ||
| hann, hún, það slefaði | þeir, þær, þau slefuðu | hann, hún, það slefaði | þeir, þær, þau slefuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
slefa (þú) | slefið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| slefaðu | slefiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
slefa f (genitive singular slefu, no plural)
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
slefa f (genitive slefu)