From Old Norse spíra (“reed; stalk; thin tree-shoot”), from Proto-Germanic *spīrǭ (“peak; point; tip; stalk”). More at spire.
spíra f (genitive singular spíru, nominative plural spírur)
| Declension of spíra | ||||
|---|---|---|---|---|
| f-w1 | singular | plural | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | spíra | spíran | spírur | spírurnar |
| accusative | spíru | spíruna | spírur | spírurnar |
| dative | spíru | spírunni | spírum | spírunum |
| genitive | spíru | spírunnar | spíra | spíranna |
1=spíraði 2=spíraðPlease see Module:checkparams for help with this warning.
spíra
| infinitive (nafnháttur) |
að spíra | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
spírað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
spírandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég spíra | við spírum | present (nútíð) |
ég spíri | við spírum |
| þú spírar | þið spírið | þú spírir | þið spírið | ||
| hann, hún, það spírar | þeir, þær, þau spíra | hann, hún, það spíri | þeir, þær, þau spíri | ||
| past (þátíð) |
ég spíraði | við spíruðum | past (þátíð) |
ég spíraði | við spíruðum |
| þú spíraðir | þið spíruðuð | þú spíraðir | þið spíruðuð | ||
| hann, hún, það spíraði | þeir, þær, þau spíruðu | hann, hún, það spíraði | þeir, þær, þau spíruðu | ||
| imperative (boðháttur) |
spíra (þú) | spírið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| spíraðu | spíriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að spírast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
spírast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
spírandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég spírast | við spírumst | present (nútíð) |
ég spírist | við spírumst |
| þú spírast | þið spírist | þú spírist | þið spírist | ||
| hann, hún, það spírast | þeir, þær, þau spírast | hann, hún, það spírist | þeir, þær, þau spírist | ||
| past (þátíð) |
ég spíraðist | við spíruðumst | past (þátíð) |
ég spíraðist | við spíruðumst |
| þú spíraðist | þið spíruðust | þú spíraðist | þið spíruðust | ||
| hann, hún, það spíraðist | þeir, þær, þau spíruðust | hann, hún, það spíraðist | þeir, þær, þau spíruðust | ||
| imperative (boðháttur) |
spírast (þú) | spírist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| spírastu | spíristi * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
spíraður | spíruð | spírað | spíraðir | spíraðar | spíruð | |
| accusative (þolfall) |
spíraðan | spíraða | spírað | spíraða | spíraðar | spíruð | |
| dative (þágufall) |
spíruðum | spíraðri | spíruðu | spíruðum | spíruðum | spíruðum | |
| genitive (eignarfall) |
spíraðs | spíraðrar | spíraðs | spíraðra | spíraðra | spíraðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
spíraði | spíraða | spíraða | spíruðu | spíruðu | spíruðu | |
| accusative (þolfall) |
spíraða | spíruðu | spíraða | spíruðu | spíruðu | spíruðu | |
| dative (þágufall) |
spíraða | spíruðu | spíraða | spíruðu | spíruðu | spíruðu | |
| genitive (eignarfall) |
spíraða | spíruðu | spíraða | spíruðu | spíruðu | spíruðu | |
spíra