From stafsetning (“spelling”) + orðabók (“dictionary”).
stafsetningarorðabók f (genitive singular stafsetningarorðabókar, nominative plural stafsetningarorðabækur)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | stafsetningarorðabók | stafsetningarorðabókin | stafsetningarorðabækur | stafsetningarorðabækurnar |
accusative | stafsetningarorðabók | stafsetningarorðabókina | stafsetningarorðabækur | stafsetningarorðabækurnar |
dative | stafsetningarorðabók | stafsetningarorðabókinni | stafsetningarorðabókum | stafsetningarorðabókunum |
genitive | stafsetningarorðabókar | stafsetningarorðabókarinnar | stafsetningarorðabóka | stafsetningarorðabókanna |