starfa

Hello, you have come here looking for the meaning of the word starfa. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word starfa, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say starfa in singular and plural. Everything you need to know about the word starfa you have here. The definition of the word starfa will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofstarfa, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

Verb

starfa (weak verb, third-person singular past indicative starfaði, supine starfað)

  1. to work
    Synonym: vinna

Conjugation

starfa – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur starfa
supine sagnbót starfað
present participle
starfandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég starfa starfaði starfi starfaði
þú starfar starfaðir starfir starfaðir
hann, hún, það starfar starfaði starfi starfaði
plural við störfum störfuðum störfum störfuðum
þið starfið störfuðuð starfið störfuðuð
þeir, þær, þau starfa störfuðu starfi störfuðu
imperative boðháttur
singular þú starfa (þú), starfaðu
plural þið starfið (þið), starfiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
starfast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur starfast
supine sagnbót starfast
present participle
starfandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég starfast starfaðist starfist starfaðist
þú starfast starfaðist starfist starfaðist
hann, hún, það starfast starfaðist starfist starfaðist
plural við störfumst störfuðumst störfumst störfuðumst
þið starfist störfuðust starfist störfuðust
þeir, þær, þau starfast störfuðust starfist störfuðust
imperative boðháttur
singular þú starfast (þú), starfastu
plural þið starfist (þið), starfisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
starfaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
starfaður störfuð starfað starfaðir starfaðar störfuð
accusative
(þolfall)
starfaðan starfaða starfað starfaða starfaðar störfuð
dative
(þágufall)
störfuðum starfaðri störfuðu störfuðum störfuðum störfuðum
genitive
(eignarfall)
starfaðs starfaðrar starfaðs starfaðra starfaðra starfaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
starfaði starfaða starfaða störfuðu störfuðu störfuðu
accusative
(þolfall)
starfaða störfuðu starfaða störfuðu störfuðu störfuðu
dative
(þágufall)
starfaða störfuðu starfaða störfuðu störfuðu störfuðu
genitive
(eignarfall)
starfaða störfuðu starfaða störfuðu störfuðu störfuðu