strekkja (weak verb, third-person singular past indicative strekkti, supine strekkt)
| infinitive (nafnháttur) |
að strekkja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
strekkt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
strekkjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég strekki | við strekkjum | present (nútíð) |
ég strekki | við strekkjum |
| þú strekkir | þið strekkið | þú strekkir | þið strekkið | ||
| hann, hún, það strekkir | þeir, þær, þau strekkja | hann, hún, það strekki | þeir, þær, þau strekki | ||
| past (þátíð) |
ég strekkti | við strekktum | past (þátíð) |
ég strekkti | við strekktum |
| þú strekktir | þið strekktuð | þú strekktir | þið strekktuð | ||
| hann, hún, það strekkti | þeir, þær, þau strekktu | hann, hún, það strekkti | þeir, þær, þau strekktu | ||
| imperative (boðháttur) |
strekk (þú) | strekkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| strekktu | strekkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að strekkjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
strekkst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
strekkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég strekkist | við strekkjumst | present (nútíð) |
ég strekkist | við strekkjumst |
| þú strekkist | þið strekkist | þú strekkist | þið strekkist | ||
| hann, hún, það strekkist | þeir, þær, þau strekkjast | hann, hún, það strekkist | þeir, þær, þau strekkist | ||
| past (þátíð) |
ég strekktist | við strekktumst | past (þátíð) |
ég strekktist | við strekktumst |
| þú strekktist | þið strekktust | þú strekktist | þið strekktust | ||
| hann, hún, það strekktist | þeir, þær, þau strekktust | hann, hún, það strekktist | þeir, þær, þau strekktust | ||
| imperative (boðháttur) |
strekkst (þú) | strekkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| strekkstu | strekkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
strekktur | strekkt | strekkt | strekktir | strekktar | strekkt | |
| accusative (þolfall) |
strekktan | strekkta | strekkt | strekkta | strekktar | strekkt | |
| dative (þágufall) |
strekktum | strekktri | strekktu | strekktum | strekktum | strekktum | |
| genitive (eignarfall) |
strekkts | strekktrar | strekkts | strekktra | strekktra | strekktra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
strekkti | strekkta | strekkta | strekktu | strekktu | strekktu | |
| accusative (þolfall) |
strekkta | strekktu | strekkta | strekktu | strekktu | strekktu | |
| dative (þágufall) |
strekkta | strekktu | strekkta | strekktu | strekktu | strekktu | |
| genitive (eignarfall) |
strekkta | strekktu | strekkta | strekktu | strekktu | strekktu | |
strekkja (present tense strekkjer, past tense strekte, past participle strekt, present participle strekkjande, imperative strekk)