From svartur (“black”) + björn (“bear”).
svartbjörn m (genitive singular svartbjarnar, nominative plural svartbirnir)
m-s3 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | svartbjörn | svartbjörninn | svartbirnir | svartbirnirnir |
accusative | svartbjörn | svartbjörninn | svartbirni | svartbirnina |
dative | svartbirni | svartbirninum | svartbjörnum | svartbjörnunum |
genitive | svartbjarnar | svartbjarnarins | svartbjarna | svartbjarnanna |