svelgja

Hello, you have come here looking for the meaning of the word svelgja. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word svelgja, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say svelgja in singular and plural. Everything you need to know about the word svelgja you have here. The definition of the word svelgja will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofsvelgja, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Alternative forms

Etymology

From Old Norse svelga.

Pronunciation

Verb

svelgja (weak verb, third-person singular past indicative svelgdi, supine svelgt)

  1. (intransitive, impersonal, middle voice) to have something go down the wrong way, to choke
    Ég heyrði frasann “Íslensk umræðuhefð” í útvarpinu og mér svelgdist á kaffinu.
    I heard the phrase “Icelandic debating tradition” on the radio and choked on my coffee.
  2. (transitive) to gulp
    svelgja í sigto gulp down
    Oft velgdi afi mjólk handa henni sem hún svelgdi í sig.
    Often grandad warmed up milk for her which she gulped down.
    Blómin springa út og þau svelgja í sig sól.
    The flowers spring up and they gulp down sunlight.

Conjugation

svelgja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur svelgja
supine sagnbót svelgt
present participle
svelgjandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég svelgi svelgdi svelgi svelgdi
þú svelgir svelgdir svelgir svelgdir
hann, hún, það svelgir svelgdi svelgi svelgdi
plural við svelgjum svelgdum svelgjum svelgdum
þið svelgið svelgduð svelgið svelgduð
þeir, þær, þau svelgja svelgdu svelgi svelgdu
imperative boðháttur
singular þú svelg (þú), svelgdu
plural þið svelgið (þið), svelgiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
svelgjast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur svelgjast
supine sagnbót svelgst
present participle
svelgjandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég svelgist svelgdist svelgist svelgdist
þú svelgist svelgdist svelgist svelgdist
hann, hún, það svelgist svelgdist svelgist svelgdist
plural við svelgjumst svelgdumst svelgjumst svelgdumst
þið svelgist svelgdust svelgist svelgdust
þeir, þær, þau svelgjast svelgdust svelgist svelgdust
imperative boðháttur
singular þú svelgst (þú), svelgstu
plural þið svelgist (þið), svelgisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
svelgdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
svelgdur svelgd svelgt svelgdir svelgdar svelgd
accusative
(þolfall)
svelgdan svelgda svelgt svelgda svelgdar svelgd
dative
(þágufall)
svelgdum svelgdri svelgdu svelgdum svelgdum svelgdum
genitive
(eignarfall)
svelgds svelgdrar svelgds svelgdra svelgdra svelgdra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
svelgdi svelgda svelgda svelgdu svelgdu svelgdu
accusative
(þolfall)
svelgda svelgdu svelgda svelgdu svelgdu svelgdu
dative
(þágufall)
svelgda svelgdu svelgda svelgdu svelgdu svelgdu
genitive
(eignarfall)
svelgda svelgdu svelgda svelgdu svelgdu svelgdu

Obsolete strong inflection:

svelgja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur svelgja
supine sagnbót solgið
present participle
svelgjandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég svelg svalg svelgi sylgi
þú svelgur svalgst svelgir sylgir
hann, hún, það svelgur svalg svelgi sylgi
plural við svelgjum sulgum svelgjum sylgum
þið svelgið sulguð svelgið sylguð
þeir, þær, þau svelgja sulgu svelgi sylgu
imperative boðháttur
singular þú svelg (þú), svelgdu
plural þið svelgið (þið), svelgiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
svelgjast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur svelgjast
supine sagnbót solgist
present participle
svelgjandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég svelgst svalgst svelgist sylgist
þú svelgst svalgst svelgist sylgist
hann, hún, það svelgst svalgst svelgist sylgist
plural við svelgjumst sulgumst svelgjumst sylgumst
þið svelgist sulgust svelgist sylgust
þeir, þær, þau svelgast sulgust svelgist sylgust
imperative boðháttur
singular þú svelgst (þú), svelgstu
plural þið svelgist (þið), svelgisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
solginn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
solginn solgin solgið solgnir solgnar solgin
accusative
(þolfall)
solginn solgna solgið solgna solgnar solgin
dative
(þágufall)
solgnum solginni solgnu solgnum solgnum solgnum
genitive
(eignarfall)
solgins solginnar solgins solginna solginna solginna
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
solgni solgna solgna solgnu solgnu solgnu
accusative
(þolfall)
solgna solgnu solgna solgnu solgnu solgnu
dative
(þágufall)
solgna solgnu solgna solgnu solgnu solgnu
genitive
(eignarfall)
solgna solgnu solgna solgnu solgnu solgnu