svelgja

Hello, you have come here looking for the meaning of the word svelgja. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word svelgja, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say svelgja in singular and plural. Everything you need to know about the word svelgja you have here. The definition of the word svelgja will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofsvelgja, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Etymology

From Old Norse svelga.

Pronunciation

Verb

svelgja (weak verb, third-person singular past indicative svelgdi, supine svelgt)

  1. to swallow

Conjugation

svelgja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að svelgja
supine
(sagnbót) 		svelgt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		svelgjandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég svelgi við svelgjum present
(nútíð) 		ég svelgi við svelgjum
þú svelgir þið svelgið þú svelgir þið svelgið
hann, hún, það svelgir þeir, þær, þau svelgja hann, hún, það svelgi þeir, þær, þau svelgi
past
(þátíð) 		ég svelgdi við svelgdum past
(þátíð) 		ég svelgdi við svelgdum
þú svelgdir þið svelgduð þú svelgdir þið svelgduð
hann, hún, það svelgdi þeir, þær, þau svelgdu hann, hún, það svelgdi þeir, þær, þau svelgdu
imperative
(boðháttur) 		svelg (þú) svelgið (þið)
Forms with appended personal pronoun
svelgdu svelgiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
svelgjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að svelgjast
supine
(sagnbót) 		svelgst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		svelgjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég svelgist við svelgjumst present
(nútíð) 		ég svelgist við svelgjumst
þú svelgist þið svelgist þú svelgist þið svelgist
hann, hún, það svelgist þeir, þær, þau svelgjast hann, hún, það svelgist þeir, þær, þau svelgist
past
(þátíð) 		ég svelgdist við svelgdumst past
(þátíð) 		ég svelgdist við svelgdumst
þú svelgdist þið svelgdust þú svelgdist þið svelgdust
hann, hún, það svelgdist þeir, þær, þau svelgdust hann, hún, það svelgdist þeir, þær, þau svelgdust
imperative
(boðháttur) 		svelgst (þú) svelgist (þið)
Forms with appended personal pronoun
svelgstu svelgisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
svelgdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		svelgdur svelgd svelgt svelgdir svelgdar svelgd
accusative
(þolfall) 		svelgdan svelgda svelgt svelgda svelgdar svelgd
dative
(þágufall) 		svelgdum svelgdri svelgdu svelgdum svelgdum svelgdum
genitive
(eignarfall) 		svelgds svelgdrar svelgds svelgdra svelgdra svelgdra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		svelgdi svelgda svelgda svelgdu svelgdu svelgdu
accusative
(þolfall) 		svelgda svelgdu svelgda svelgdu svelgdu svelgdu
dative
(þágufall) 		svelgda svelgdu svelgda svelgdu svelgdu svelgdu
genitive
(eignarfall) 		svelgda svelgdu svelgda svelgdu svelgdu svelgdu
Wikious
Boobota
Sagapedia