svívirða (weak verb, third-person singular past indicative svívirti, supine svívirt)
infinitive (nafnháttur) |
að svívirða | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
svívirt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
svívirðandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég svívirði | við svívirðum | present (nútíð) |
ég svívirði | við svívirðum |
þú svívirðir | þið svívirðið | þú svívirðir | þið svívirðið | ||
hann, hún, það svívirðir | þeir, þær, þau svívirða | hann, hún, það svívirði | þeir, þær, þau svívirði | ||
past (þátíð) |
ég svívirti | við svívirtum | past (þátíð) |
ég svívirti | við svívirtum |
þú svívirtir | þið svívirtuð | þú svívirtir | þið svívirtuð | ||
hann, hún, það svívirti | þeir, þær, þau svívirtu | hann, hún, það svívirti | þeir, þær, þau svívirtu | ||
imperative (boðháttur) |
svívirð (þú) | svívirðið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
svívirtu | svívirðiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að svívirðast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
svívirst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
svívirðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég svívirðist | við svívirðumst | present (nútíð) |
ég svívirðist | við svívirðumst |
þú svívirðist | þið svívirðist | þú svívirðist | þið svívirðist | ||
hann, hún, það svívirðist | þeir, þær, þau svívirðast | hann, hún, það svívirðist | þeir, þær, þau svívirðist | ||
past (þátíð) |
ég svívirtist | við svívirtumst | past (þátíð) |
ég svívirtist | við svívirtumst |
þú svívirtist | þið svívirtust | þú svívirtist | þið svívirtust | ||
hann, hún, það svívirtist | þeir, þær, þau svívirtust | hann, hún, það svívirtist | þeir, þær, þau svívirtust | ||
imperative (boðháttur) |
svívirst (þú) | svívirðist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
svívirstu | svívirðisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
svívirtur | svívirt | svívirt | svívirtir | svívirtar | svívirt | |
accusative (þolfall) |
svívirtan | svívirta | svívirt | svívirta | svívirtar | svívirt | |
dative (þágufall) |
svívirtum | svívirtri | svívirtu | svívirtum | svívirtum | svívirtum | |
genitive (eignarfall) |
svívirts | svívirtrar | svívirts | svívirtra | svívirtra | svívirtra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
svívirti | svívirta | svívirta | svívirtu | svívirtu | svívirtu | |
accusative (þolfall) |
svívirta | svívirtu | svívirta | svívirtu | svívirtu | svívirtu | |
dative (þágufall) |
svívirta | svívirtu | svívirta | svívirtu | svívirtu | svívirtu | |
genitive (eignarfall) |
svívirta | svívirtu | svívirta | svívirtu | svívirtu | svívirtu |
svívirða f (genitive singular svívirðu, no plural)
singular | ||
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | svívirða | svívirðan |
accusative | svívirðu | svívirðuna |
dative | svívirðu | svívirðunni |
genitive | svívirðu | svívirðunnar |