From Sanskrit स्तूप (stūpa, “heap”).
sztúpa (plural sztúpák)
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | sztúpa | sztúpák |
accusative | sztúpát | sztúpákat |
dative | sztúpának | sztúpáknak |
instrumental | sztúpával | sztúpákkal |
causal-final | sztúpáért | sztúpákért |
translative | sztúpává | sztúpákká |
terminative | sztúpáig | sztúpákig |
essive-formal | sztúpaként | sztúpákként |
essive-modal | — | — |
inessive | sztúpában | sztúpákban |
superessive | sztúpán | sztúpákon |
adessive | sztúpánál | sztúpáknál |
illative | sztúpába | sztúpákba |
sublative | sztúpára | sztúpákra |
allative | sztúpához | sztúpákhoz |
elative | sztúpából | sztúpákból |
delative | sztúpáról | sztúpákról |
ablative | sztúpától | sztúpáktól |
non-attributive possessive - singular |
sztúpáé | sztúpáké |
non-attributive possessive - plural |
sztúpáéi | sztúpákéi |
Possessive forms of sztúpa | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | sztúpám | sztúpáim |
2nd person sing. | sztúpád | sztúpáid |
3rd person sing. | sztúpája | sztúpái |
1st person plural | sztúpánk | sztúpáink |
2nd person plural | sztúpátok | sztúpáitok |
3rd person plural | sztúpájuk | sztúpáik |