From Proto-Finnic *tiira, of onomatopoeic origin.
tiira
Inflection of tiira (Kotus type 9/kala, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | tiira | tiirat | ||
genitive | tiiran | tiirojen | ||
partitive | tiiraa | tiiroja | ||
illative | tiiraan | tiiroihin | ||
singular | plural | |||
nominative | tiira | tiirat | ||
accusative | nom. | tiira | tiirat | |
gen. | tiiran | |||
genitive | tiiran | tiirojen tiirainrare | ||
partitive | tiiraa | tiiroja | ||
inessive | tiirassa | tiiroissa | ||
elative | tiirasta | tiiroista | ||
illative | tiiraan | tiiroihin | ||
adessive | tiiralla | tiiroilla | ||
ablative | tiiralta | tiiroilta | ||
allative | tiiralle | tiiroille | ||
essive | tiirana | tiiroina | ||
translative | tiiraksi | tiiroiksi | ||
abessive | tiiratta | tiiroitta | ||
instructive | — | tiiroin | ||
comitative | See the possessive forms below. |