From tri- < tres (“three”) + furca (“fork”).
trifurcus (feminine trifurca, neuter trifurcum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | trifurcus | trifurca | trifurcum | trifurcī | trifurcae | trifurca | |
genitive | trifurcī | trifurcae | trifurcī | trifurcōrum | trifurcārum | trifurcōrum | |
dative | trifurcō | trifurcae | trifurcō | trifurcīs | |||
accusative | trifurcum | trifurcam | trifurcum | trifurcōs | trifurcās | trifurca | |
ablative | trifurcō | trifurcā | trifurcō | trifurcīs | |||
vocative | trifurce | trifurca | trifurcum | trifurcī | trifurcae | trifurca |