From työ (“work”) + kalu (“tool”).
työkalu
Inflection of työkalu (Kotus type 1/valo, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | työkalu | työkalut | ||
genitive | työkalun | työkalujen | ||
partitive | työkalua | työkaluja | ||
illative | työkaluun | työkaluihin | ||
singular | plural | |||
nominative | työkalu | työkalut | ||
accusative | nom. | työkalu | työkalut | |
gen. | työkalun | |||
genitive | työkalun | työkalujen | ||
partitive | työkalua | työkaluja | ||
inessive | työkalussa | työkaluissa | ||
elative | työkalusta | työkaluista | ||
illative | työkaluun | työkaluihin | ||
adessive | työkalulla | työkaluilla | ||
ablative | työkalulta | työkaluilta | ||
allative | työkalulle | työkaluille | ||
essive | työkaluna | työkaluina | ||
translative | työkaluksi | työkaluiksi | ||
abessive | työkalutta | työkaluitta | ||
instructive | — | työkaluin | ||
comitative | See the possessive forms below. |