uczęstnik

Hello, you have come here looking for the meaning of the word uczęstnik. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word uczęstnik, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say uczęstnik in singular and plural. Everything you need to know about the word uczęstnik you have here. The definition of the word uczęstnik will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofuczęstnik, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: uczestnik

Old Polish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *učęstьnikъ. By surface analysis, u- +‎ część +‎ -nik. First attested in 1405.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ut͡ʃʲæ̃stniːk/
  • IPA(key): (15th CE) /ut͡ʃʲæ̃stnik/

Noun

uczęstnik m pers

  1. participant
    • 1875 [End of the 15th century], Stanisław Motty, editor, Książeczka do nabożeństwa Jadwigi księżniczki polskiej, Modlitewnik Nawojki, page 135:
      Czynysch gye vcząsthnyky thwoyey mylosczy
      [Czynisz je uczęstniki twojej miłości]
  2. (attested in Masovia) someone who has the right to a part of something
    • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 105:
      Bidlo... i thesz zitho... ku they tho wdowye... ma sluschecz, s (pro f) kthorichze tho... przirodzeny nye mayąn bicz vczanstnyczi (non debent existere participes)
      [Bydło... i też żyto... ku tej to wdowie... ma słuszeć, w ktorychże to... przyrodzeni nie mają być uczęstnicy (non debent existere participes)]
  3. witness; partner
    • 1895 [1405], Archiwum Komisji Prawniczej. Collectanea ex Archivo Collegii Iuridici, volume X, page 160:
      Nawogius... una cum Jachna, consorte sua, accusantur pro uczanstnyky vlg. et quia non statuit ipsos
      [Nawogius... una cum Jachna, consorte sua, accusantur pro uczęstniki vlg. et quia non statuit ipsos]
adjective
nouns
verbs

Descendants

  • Polish: uczestnik

References

  • Boryś, Wiesław (2005) “uczęstnik”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Mańczak, Witold (2017) “uczęstnik”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “(uczestnik) uczęsnik, uczęstnik”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN