From undan (“away”) + taka (“to take”).
undantaka (strong verb, third-person singular past indicative undantók, third-person plural past indicative undantóku, supine undantekið)
| infinitive (nafnháttur) |
að undantaka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
undantekið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
undantakandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég undantek | við undantökum | present (nútíð) |
ég undantaki | við undantökum |
| þú undantekur | þið undantakið | þú undantakir | þið undantakið | ||
| hann, hún, það undantekur | þeir, þær, þau undantaka | hann, hún, það undantaki | þeir, þær, þau undantaki | ||
| past (þátíð) |
ég undantók | við undantókum | past (þátíð) |
ég undantæki | við undantækjum |
| þú undantókst | þið undantókuð | þú undantækir | þið undantækjuð | ||
| hann, hún, það undantók | þeir, þær, þau undantóku | hann, hún, það undantæki | þeir, þær, þau undantækju | ||
| imperative (boðháttur) |
undantak (þú) | undantakið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| undantaktu | undantakiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að undantakast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
undantekist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
undantakandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég undantekst | við undantökumst | present (nútíð) |
ég undantakist | við undantökumst |
| þú undantekst | þið undantakist | þú undantakist | þið undantakist | ||
| hann, hún, það undantekst | þeir, þær, þau undantakast | hann, hún, það undantakist | þeir, þær, þau undantakist | ||
| past (þátíð) |
ég undantókst | við undantókumst | past (þátíð) |
ég undantækist | við undantækjumst |
| þú undantókst | þið undantókust | þú undantækist | þið undantækjust | ||
| hann, hún, það undantókst | þeir, þær, þau undantókust | hann, hún, það undantækist | þeir, þær, þau undantækjust | ||
| imperative (boðháttur) |
undantakst (þú) | undantakist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| undantakstu | undantakisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||