From ungula (“hoof, claw”) + -ātus (adjectival suffix).
ungulātus (feminine ungulāta, neuter ungulātum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ungulātus | ungulāta | ungulātum | ungulātī | ungulātae | ungulāta | |
genitive | ungulātī | ungulātae | ungulātī | ungulātōrum | ungulātārum | ungulātōrum | |
dative | ungulātō | ungulātae | ungulātō | ungulātīs | |||
accusative | ungulātum | ungulātam | ungulātum | ungulātōs | ungulātās | ungulāta | |
ablative | ungulātō | ungulātā | ungulātō | ungulātīs | |||
vocative | ungulāte | ungulāta | ungulātum | ungulātī | ungulātae | ungulāta |