Hello, you have come here looking for the meaning of the word
wróg. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
wróg, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
wróg in singular and plural. Everything you need to know about the word
wróg you have here. The definition of the word
wróg will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
wróg, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Kashubian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *vorgъ.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvrok/
- Rhymes: -ok
- Syllabification: wróg
Noun
wróg m pers
- enemy
- Synonyms: niedrëch, nieprzëjacél, nieprzëcél
Further reading
- Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “wróg”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi
Old Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *vorgъ (“enemy”).
Pronunciation
Noun
wróg m pers
- (attested in Lesser Poland) enemy, foe
c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie, Miechów, page cr 5:By on racil... nas urogow nasih uidomih y neuidomih uhouach- [By on raczył... nas wrogow naszych widomych i niewidomych uchować]
c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie, Miechów, page cr 8:Nepriiacele, to sø dyably, urocy cloueca gresnego, gloz sø, praui, scrvsena vslisely (hostes ululatum contritionis audierunt Jer 48, 5)- [Nieprzyjaciele, to są dyjabli, wrodzy człowieka grzesznego, głos są, prawi, skruszenia usłyszeli (hostes ululatum contritionis audierunt Jer 48, 5)]
- murderer
1930 [c. 1455], “Num”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), 35, 18:Iestli drzewem kto vrazon søøcz vmarlbi, nad krwyø wrogv (percussoris) pomsczono bødze- [Jestli drzewem kto urażon sąc umarłby, nad krwią wrogu (percussoris) pomszczono będzie]
References
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wróg”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish wróg.
Pronunciation
Noun
wróg m pers
- enemy, foe
Declension
Derived terms
Further reading
- wróg in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wróg in Polish dictionaries at PWN