wykōnać

Hello, you have come here looking for the meaning of the word wykōnać. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word wykōnać, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say wykōnać in singular and plural. Everything you need to know about the word wykōnać you have here. The definition of the word wykōnać will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofwykōnać, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: wykonać

Silesian

Alternative forms

Etymology

From wy- +‎ kōnać. Compare Polish wykonać.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɪˈko.nat͡ɕ/
  • Rhymes: -onat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧kō‧nać

Verb

wykōnać pf (imperfective wykōnować)

  1. (transitive) to perform, to carry out, to do, to execute (to complete an action)

Conjugation

Conjugation of wykōnać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykōnać
future tense 1st wykōnōm wykōnōmy
2nd wykōnŏsz wykōnŏcie
3rd wykōnŏ wykōnajōm
past tense 1st wykōnołch,
wykōnołech,
wykōnoł żech 		wykōnałach
wykōnała żech 		wykōnałoch1)
wykōnało żech1) 		wykōnalimy,
wykōnalichmy 		wykōnałymy,
wykōnałychmy
2nd wykōnołś,
wykōnołeś,
wykōnoł żeś 		wykōnałaś
wykōnała żeś 		wykōnałoś1)
wykōnało żeś1) 		wykōnaliście,
wykōnali żeście 		wykōnałyście,
wykōnały żeście
3rd wykōnoł wykōnała wykōnało wykōnali wykōnały
pluperfect tense2)
 1st bōłch wykōnoł,
bōłech wykōnoł,
bōł żech wykōnoł 		byłach wykōnała
była żech wykōnała 		byłoch wykōnało1)
było żech wykōnało1) 		byli my wykōnali,
bylichmy wykōnali 		były my wykōnały,
byłychmy wykōnały
2nd bōłś wykōnoł,
bōłeś wykōnoł,
bōł żeś wykōnoł 		byłaś wykōnała
była żeś wykōnała 		byłoś wykōnało1)
było żeś wykōnało1) 		byliście wykōnali,
byli żeście wykōnali 		byłyście wykōnały,
były żeście wykōnały
3rd bōł wykōnoł była wykōnała było wykōnało1)
 		były my wykōnali,
byłychmy wykōnali 		były wykōnały
conditional 1st bych wykōnoł bych wykōnała byście wykōnali by my wykōnały,
bychmy wykōnały
2nd byś wykōnoł byś wykōnała byście wykōnali byście wykōnały
3rd by wykōnoł by wykōnała by wykōnało by wykōnali by wykōnały
imperative 1st niych wykōnōm wykōnejmy
2nd wykōnej wykōnejcie
3rd niych wykōnŏ niych wykōnajōm
passive adjectival participle wykōnany wykōnanŏ wykōnane wykōnani wykōnane
verbal noun wykōnanie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Further reading

  • wykōnać in silling.org
  • Henryk Jaroszewicz (2022) “wykōnać”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKRBL, page 154
Wikious
Boobota
Sagapedia