From yalnız (“alone”) + -lık (“-ness”).
yalnızlık (definite accusative yalnızlığı, plural yalnızlıklar)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | yalnızlık | |
Definite accusative | yalnızlığı | |
Singular | Plural | |
Nominative | yalnızlık | yalnızlıklar |
Definite accusative | yalnızlığı | yalnızlıkları |
Dative | yalnızlığa | yalnızlıklara |
Locative | yalnızlıkta | yalnızlıklarda |
Ablative | yalnızlıktan | yalnızlıklardan |
Genitive | yalnızlığın | yalnızlıkların |