From Ottoman Turkish چنكانه (Çingâne), from Greek τσιγγάνος (tsingános, “Gypsy”).
Çingene
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Çingene | Çingeneler / Çingene'ler |
accusative | Çingene'yi | Çingeneleri / Çingene'leri |
dative | Çingene'ye | Çingenelere / Çingene'lere |
locative | Çingene'de | Çingenelerde / Çingene'lerde |
ablative | Çingene'den | Çingenelerden / Çingene'lerden |
genitive | Çingene'nin | Çingenelerin / Çingene'lerin |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Çingene'm | Çingenelerim / Çingene'lerim |
senin (your) | Çingene'n | Çingenelerin / Çingene'lerin |
onun (his/her/its) | Çingene'si | Çingeneleri / Çingene'leri |
bizim (our) | Çingene'miz | Çingenelerimiz / Çingene'lerimiz |
sizin (your) | Çingene'niz | Çingeneleriniz / Çingene'leriniz |
onların (their) | Çingene'si / Çingeneleri / Çingene'leri | Çingeneleri / Çingene'leri |