Inherited from Ottoman Turkish اوركوب (ürgüb), from Greek Προκόπιο (Prokópio).
Ürgüp
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Ürgüp | Ürgüpler / Ürgüp'ler |
accusative | Ürgüp'ü | Ürgüpleri / Ürgüp'leri |
dative | Ürgüp'e | Ürgüplere / Ürgüp'lere |
locative | Ürgüp'te | Ürgüplerde / Ürgüp'lerde |
ablative | Ürgüp'ten | Ürgüplerden / Ürgüp'lerden |
genitive | Ürgüp'ün | Ürgüplerin / Ürgüp'lerin |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Ürgüp'üm | Ürgüplerim / Ürgüp'lerim |
senin (your) | Ürgüp'ün | Ürgüplerin / Ürgüp'lerim |
onun (his/her/its) | Ürgüp'ü | Ürgüpleri / Ürgüp'leri |
bizim (our) | Ürgüp'ümüz | Ürgüplerimiz / Ürgüp'lerimiz |
sizin (your) | Ürgüp'ünüz | Ürgüpleriniz / Ürgüp'leriniz |
onların (their) | Ürgüp'ü / Ürgüpleri / Ürgüp'leri | Ürgüpleri / Ürgüp'leri |