ávarpa (weak verb, third-person singular past indicative ávarpaði, supine ávarpað)
infinitive (nafnháttur) |
að ávarpa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
ávarpað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ávarpandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég ávarpa | við ávörpum | present (nútíð) |
ég ávarpi | við ávörpum |
þú ávarpar | þið ávarpið | þú ávarpir | þið ávarpið | ||
hann, hún, það ávarpar | þeir, þær, þau ávarpa | hann, hún, það ávarpi | þeir, þær, þau ávarpi | ||
past (þátíð) |
ég ávarpaði | við ávörpuðum | past (þátíð) |
ég ávarpaði | við ávörpuðum |
þú ávarpaðir | þið ávörpuðuð | þú ávarpaðir | þið ávörpuðuð | ||
hann, hún, það ávarpaði | þeir, þær, þau ávörpuðu | hann, hún, það ávarpaði | þeir, þær, þau ávörpuðu | ||
imperative (boðháttur) |
ávarpa (þú) | ávarpið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
ávarpaðu | ávarpiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að ávarpast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
ávarpast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ávarpandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég ávarpast | við ávörpumst | present (nútíð) |
ég ávarpist | við ávörpumst |
þú ávarpast | þið ávarpist | þú ávarpist | þið ávarpist | ||
hann, hún, það ávarpast | þeir, þær, þau ávarpast | hann, hún, það ávarpist | þeir, þær, þau ávarpist | ||
past (þátíð) |
ég ávarpaðist | við ávörpuðumst | past (þátíð) |
ég ávarpaðist | við ávörpuðumst |
þú ávarpaðist | þið ávörpuðust | þú ávarpaðist | þið ávörpuðust | ||
hann, hún, það ávarpaðist | þeir, þær, þau ávörpuðust | hann, hún, það ávarpaðist | þeir, þær, þau ávörpuðust | ||
imperative (boðháttur) |
ávarpast (þú) | ávarpist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
ávarpastu | ávarpisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
ávarpaður | ávörpuð | ávarpað | ávarpaðir | ávarpaðar | ávörpuð | |
accusative (þolfall) |
ávarpaðan | ávarpaða | ávarpað | ávarpaða | ávarpaðar | ávörpuð | |
dative (þágufall) |
ávörpuðum | ávarpaðri | ávörpuðu | ávörpuðum | ávörpuðum | ávörpuðum | |
genitive (eignarfall) |
ávarpaðs | ávarpaðrar | ávarpaðs | ávarpaðra | ávarpaðra | ávarpaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
ávarpaði | ávarpaða | ávarpaða | ávörpuðu | ávörpuðu | ávörpuðu | |
accusative (þolfall) |
ávarpaða | ávörpuðu | ávarpaða | ávörpuðu | ávörpuðu | ávörpuðu | |
dative (þágufall) |
ávarpaða | ávörpuðu | ávarpaða | ávörpuðu | ávörpuðu | ávörpuðu | |
genitive (eignarfall) |
ávarpaða | ávörpuðu | ávarpaða | ávörpuðu | ávörpuðu | ávörpuðu |