From Proto-Turkic *č(i)al-.
çalma (definite accusative çalmanı, plural çalmalar)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | çalma |
çalmalar |
definite accusative | çalmanı |
çalmaları |
dative | çalmaya |
çalmalara |
locative | çalmada |
çalmalarda |
ablative | çalmadan |
çalmalardan |
definite genitive | çalmanın |
çalmaların |
çalma (definite accusative çalmanı, plural çalmalar)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | çalma |
çalmalar |
definite accusative | çalmanı |
çalmaları |
dative | çalmaya |
çalmalara |
locative | çalmada |
çalmalarda |
ablative | çalmadan |
çalmalardan |
definite genitive | çalmanın |
çalmaların |
çalma
çalma