çocuk

Hello, you have come here looking for the meaning of the word çocuk. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word çocuk, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say çocuk in singular and plural. Everything you need to know about the word çocuk you have here. The definition of the word çocuk will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofçocuk, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish چوجق (çocuk, pigling; child), from Proto-Turkic *čōč- (child; young pig); from which also *čōčka (pig).

Cognate with Azerbaijani çocuq (child), Uzbek jujuq (small child), Turkmen jōjuk (piglet), Old Turkic 𐰲𐰆𐰲𐰹 (čočuk, piglet?).[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key):
  • Audio:(file)

Noun

çocuk (definite accusative çocuğu, plural çocuklar)

  1. child
    Synonym: uşak
  2. a male around dating age
    Dün gece bana DM'den mesaj atan çocuğu hatırlıyor musun?
    Do you remember the guy who DMed me last night?

Declension

Inflection
Nominative çocuk
Definite accusative çocuğu
Singular Plural
Nominative çocuk çocuklar
Definite accusative çocuğu çocukları
Dative çocuğa çocuklara
Locative çocukta çocuklarda
Ablative çocuktan çocuklardan
Genitive çocuğun çocukların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular çocuğum çocuklarım
2nd singular çocuğun çocukların
3rd singular çocuğu çocukları
1st plural çocuğumuz çocuklarımız
2nd plural çocuğunuz çocuklarınız
3rd plural çocukları çocukları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular çocuğumu çocuklarımı
2nd singular çocuğunu çocuklarını
3rd singular çocuğunu çocuklarını
1st plural çocuğumuzu çocuklarımızı
2nd plural çocuğunuzu çocuklarınızı
3rd plural çocuklarını çocuklarını
Dative
Singular Plural
1st singular çocuğuma çocuklarıma
2nd singular çocuğuna çocuklarına
3rd singular çocuğuna çocuklarına
1st plural çocuğumuza çocuklarımıza
2nd plural çocuğunuza çocuklarınıza
3rd plural çocuklarına çocuklarına
Locative
Singular Plural
1st singular çocuğumda çocuklarımda
2nd singular çocuğunda çocuklarında
3rd singular çocuğunda çocuklarında
1st plural çocuğumuzda çocuklarımızda
2nd plural çocuğunuzda çocuklarınızda
3rd plural çocuklarında çocuklarında
Ablative
Singular Plural
1st singular çocuğumdan çocuklarımdan
2nd singular çocuğundan çocuklarından
3rd singular çocuğundan çocuklarından
1st plural çocuğumuzdan çocuklarımızdan
2nd plural çocuğunuzdan çocuklarınızdan
3rd plural çocuklarından çocuklarından
Genitive
Singular Plural
1st singular çocuğumun çocuklarımın
2nd singular çocuğunun çocuklarının
3rd singular çocuğunun çocuklarının
1st plural çocuğumuzun çocuklarımızın
2nd plural çocuğunuzun çocuklarınızın
3rd plural çocuklarının çocuklarının
Predicative forms
Singular Plural
1st singular çocuğum çocuklarım
2nd singular çocuksun çocuklarsın
3rd singular çocuk
çocuktur
çocuklar
çocuklardır
1st plural çocuğuz çocuklarız
2nd plural çocuksunuz çocuklarsınız
3rd plural çocuklar çocuklardır

Derived terms

References

  1. ^ Aldıı-bel 1 inscription in Bitig.kz
  2. ^ Aydemir, H. (2018). “Çocuk” Sözcüğünün Etimolojisi Üzerine. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (12), 1-18.