öfunda (weak verb, third-person singular past indicative öfundaði, supine öfundað)
| infinitive (nafnháttur) |
að öfunda | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
öfundað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
öfundandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég öfunda | við öfundum | present (nútíð) |
ég öfundi | við öfundum |
| þú öfundar | þið öfundið | þú öfundir | þið öfundið | ||
| hann, hún, það öfundar | þeir, þær, þau öfunda | hann, hún, það öfundi | þeir, þær, þau öfundi | ||
| past (þátíð) |
ég öfundaði | við öfunduðum | past (þátíð) |
ég öfundaði | við öfunduðum |
| þú öfundaðir | þið öfunduðuð | þú öfundaðir | þið öfunduðuð | ||
| hann, hún, það öfundaði | þeir, þær, þau öfunduðu | hann, hún, það öfundaði | þeir, þær, þau öfunduðu | ||
| imperative (boðháttur) |
öfunda (þú) | öfundið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| öfundaðu | öfundiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að öfundast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
öfundast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
öfundandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég öfundast | við öfundumst | present (nútíð) |
ég öfundist | við öfundumst |
| þú öfundast | þið öfundist | þú öfundist | þið öfundist | ||
| hann, hún, það öfundast | þeir, þær, þau öfundast | hann, hún, það öfundist | þeir, þær, þau öfundist | ||
| past (þátíð) |
ég öfundaðist | við öfunduðumst | past (þátíð) |
ég öfundaðist | við öfunduðumst |
| þú öfundaðist | þið öfunduðust | þú öfundaðist | þið öfunduðust | ||
| hann, hún, það öfundaðist | þeir, þær, þau öfunduðust | hann, hún, það öfundaðist | þeir, þær, þau öfunduðust | ||
| imperative (boðháttur) |
öfundast (þú) | öfundist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| öfundastu | öfundisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
öfundaður | öfunduð | öfundað | öfundaðir | öfundaðar | öfunduð | |
| accusative (þolfall) |
öfundaðan | öfundaða | öfundað | öfundaða | öfundaðar | öfunduð | |
| dative (þágufall) |
öfunduðum | öfundaðri | öfunduðu | öfunduðum | öfunduðum | öfunduðum | |
| genitive (eignarfall) |
öfundaðs | öfundaðrar | öfundaðs | öfundaðra | öfundaðra | öfundaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
öfundaði | öfundaða | öfundaða | öfunduðu | öfunduðu | öfunduðu | |
| accusative (þolfall) |
öfundaða | öfunduðu | öfundaða | öfunduðu | öfunduðu | öfunduðu | |
| dative (þágufall) |
öfundaða | öfunduðu | öfundaða | öfunduðu | öfunduðu | öfunduðu | |
| genitive (eignarfall) |
öfundaða | öfunduðu | öfundaða | öfunduðu | öfunduðu | öfunduðu | |