þruma f (genitive singular þrumu, nominative plural þrumur)
þruma (weak verb, third-person singular past indicative þrumaði, supine þrumað)
| infinitive (nafnháttur) |
að þruma | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þrumað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þrumandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég þruma | við þrumum | present (nútíð) |
ég þrumi | við þrumum |
| þú þrumar | þið þrumið | þú þrumir | þið þrumið | ||
| hann, hún, það þrumar | þeir, þær, þau þruma | hann, hún, það þrumi | þeir, þær, þau þrumi | ||
| past (þátíð) |
ég þrumaði | við þrumuðum | past (þátíð) |
ég þrumaði | við þrumuðum |
| þú þrumaðir | þið þrumuðuð | þú þrumaðir | þið þrumuðuð | ||
| hann, hún, það þrumaði | þeir, þær, þau þrumuðu | hann, hún, það þrumaði | þeir, þær, þau þrumuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
þruma (þú) | þrumið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þrumaðu | þrumiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að þrumast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þrumast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þrumandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég þrumast | við þrumumst | present (nútíð) |
ég þrumist | við þrumumst |
| þú þrumast | þið þrumist | þú þrumist | þið þrumist | ||
| hann, hún, það þrumast | þeir, þær, þau þrumast | hann, hún, það þrumist | þeir, þær, þau þrumist | ||
| past (þátíð) |
ég þrumaðist | við þrumuðumst | past (þátíð) |
ég þrumaðist | við þrumuðumst |
| þú þrumaðist | þið þrumuðust | þú þrumaðist | þið þrumuðust | ||
| hann, hún, það þrumaðist | þeir, þær, þau þrumuðust | hann, hún, það þrumaðist | þeir, þær, þau þrumuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
þrumast (þú) | þrumist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þrumastu | þrumisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
þrumaður | þrumuð | þrumað | þrumaðir | þrumaðar | þrumuð | |
| accusative (þolfall) |
þrumaðan | þrumaða | þrumað | þrumaða | þrumaðar | þrumuð | |
| dative (þágufall) |
þrumuðum | þrumaðri | þrumuðu | þrumuðum | þrumuðum | þrumuðum | |
| genitive (eignarfall) |
þrumaðs | þrumaðrar | þrumaðs | þrumaðra | þrumaðra | þrumaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
þrumaði | þrumaða | þrumaða | þrumuðu | þrumuðu | þrumuðu | |
| accusative (þolfall) |
þrumaða | þrumuðu | þrumaða | þrumuðu | þrumuðu | þrumuðu | |
| dative (þágufall) |
þrumaða | þrumuðu | þrumaða | þrumuðu | þrumuðu | þrumuðu | |
| genitive (eignarfall) |
þrumaða | þrumuðu | þrumaða | þrumuðu | þrumuðu | þrumuðu | |
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
þruma f