Inherited from Old Norse þúsund, from Proto-Germanic *þūsundī.
þúsund n (genitive singular þúsunds, nominative plural þúsund) or (less commonly, and especially in indefinite numerals)
þúsund f (genitive singular þúsundar, nominative plural þúsundir)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | þúsund | þúsundið | þúsund | þúsundin |
accusative | þúsund | þúsundið | þúsund | þúsundin |
dative | þúsundi | þúsundinu | þúsundum | þúsundunum |
genitive | þúsunds | þúsundsins | þúsunda | þúsundanna |
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | þúsund | þúsundin | þúsundir | þúsundirnar |
accusative | þúsund | þúsundina | þúsundir | þúsundirnar |
dative | þúsund | þúsundinni | þúsundum | þúsundunum |
genitive | þúsundar | þúsundarinnar | þúsunda | þúsundanna |