From Κρήτη (Krḗtē, “Crete”).
Κρής • (Krḗs) m (genitive Κρητός); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Κρής ho Krḗs |
τὼ Κρῆτε tṑ Krête |
οἱ Κρῆτες hoi Krêtes | ||||||||||
Genitive | τοῦ Κρητός toû Krētós |
τοῖν Κρητοῖν toîn Krētoîn |
τῶν Κρητῶν tôn Krētôn | ||||||||||
Dative | τῷ Κρητῐ́ tôi Krētí |
τοῖν Κρητοῖν toîn Krētoîn |
τοῖς Κρησῐ́ / Κρησῐ́ν toîs Krēsí(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν Κρῆτᾰ tòn Krêta |
τὼ Κρῆτε tṑ Krête |
τοὺς Κρῆτᾰς toùs Krêtas | ||||||||||
Vocative | Κρής Krḗs |
Κρῆτε Krête |
Κρῆτες Krêtes | ||||||||||
Notes: |
|
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | Κρής Krḗs |
Κρῆτε Krête |
Κρῆτες Krêtes | ||||||||||
Genitive | Κρητός Krētós |
Κρητοῖῐν Krētoîin |
Κρητῶν Krētôn | ||||||||||
Dative | Κρητῐ́ Krētí |
Κρητοῖῐν Krētoîin |
Κρησῐ́ / Κρησῐ́ν / Κρήτεσσῐ / Κρήτεσσῐν / Κρήτεσῐ / Κρήτεσῐν Krēsí(n) / Krḗtessi(n) / Krḗtesi(n) | ||||||||||
Accusative | Κρῆτᾰ Krêta |
Κρῆτε Krête |
Κρῆτᾰς Krêtas | ||||||||||
Vocative | Κρής Krḗs |
Κρῆτε Krête |
Κρῆτες Krêtes | ||||||||||
Notes: |
|