From παπάδ(ες) (papád(es), “priest, priests”) + -όπουλος (-ópoulos, “son of”).
Παπαδόπουλος • (Papadópoulos) m (feminine Παπαδοπούλου)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | Παπαδόπουλος • | Παπαδόπουλοι • | |
genitive | Παπαδόπουλου •, Παπαδοπούλου • | Παπαδόπουλων •, Παπαδοπούλων • | |
accusative | Παπαδόπουλο • | Παπαδόπουλους •, Παπαδοπούλους • | |
vocative | Παπαδόπουλε • | Παπαδόπουλοι • | |
Second forms are formal. The forms where the stress moves to the penultimate syllable are more formal and/or archaic. |