Borrowed from Latin Chrīstiānus.
Χρῑστῐᾱνός • (Khrīstiānós) m (genitive Χρῑστῐᾱνοῦ); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Χρῑστῐᾱνός ho Khrīstiānós |
τὼ Χρῑστῐᾱνώ tṑ Khrīstiānṓ |
οἱ Χρῑστῐᾱνοί hoi Khrīstiānoí | ||||||||||
Genitive | τοῦ Χρῑστῐᾱνοῦ toû Khrīstiānoû |
τοῖν Χρῑστῐᾱνοῖν toîn Khrīstiānoîn |
τῶν Χρῑστῐᾱνῶν tôn Khrīstiānôn | ||||||||||
Dative | τῷ Χρῑστῐᾱνῷ tôi Khrīstiānôi |
τοῖν Χρῑστῐᾱνοῖν toîn Khrīstiānoîn |
τοῖς Χρῑστῐᾱνοῖς toîs Khrīstiānoîs | ||||||||||
Accusative | τὸν Χρῑστῐᾱνόν tòn Khrīstiānón |
τὼ Χρῑστῐᾱνώ tṑ Khrīstiānṓ |
τοὺς Χρῑστῐᾱνούς toùs Khrīstiānoús | ||||||||||
Vocative | Χρῑστῐᾱνέ Khrīstiāné |
Χρῑστῐᾱνώ Khrīstiānṓ |
Χρῑστῐᾱνοί Khrīstiānoí | ||||||||||
Notes: |
|