From Ancient Greek ἄγρῠπνος (ágrupnos, “watchful, sleepless”).
άγρυπνος • (ágrypnos) m (feminine άγρυπνη, neuter άγρυπνο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | άγρυπνος (ágrypnos) | άγρυπνη (ágrypni) | άγρυπνο (ágrypno) | άγρυπνοι (ágrypnoi) | άγρυπνες (ágrypnes) | άγρυπνα (ágrypna) | |
genitive | άγρυπνου (ágrypnou) | άγρυπνης (ágrypnis) | άγρυπνου (ágrypnou) | άγρυπνων (ágrypnon) | άγρυπνων (ágrypnon) | άγρυπνων (ágrypnon) | |
accusative | άγρυπνο (ágrypno) | άγρυπνη (ágrypni) | άγρυπνο (ágrypno) | άγρυπνους (ágrypnous) | άγρυπνες (ágrypnes) | άγρυπνα (ágrypna) | |
vocative | άγρυπνε (ágrypne) | άγρυπνη (ágrypni) | άγρυπνο (ágrypno) | άγρυπνοι (ágrypnoi) | άγρυπνες (ágrypnes) | άγρυπνα (ágrypna) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο άγρυπνος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο άγρυπνος, etc.)