From Ancient Greek ἄθεος (átheos, “irreverent”).
άθεος • (átheos) m (feminine άθεη, neuter άθεο)
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | άθεος • | άθεη • | άθεο • | άθεοι • | άθεες • | άθεα • |
genitive | άθεου • | άθεης • | άθεου • | άθεων • | άθεων • | άθεων • |
accusative | άθεο • | άθεη • | άθεο • | άθεους • | άθεες • | άθεα • |
vocative | άθεε • | άθεη • | άθεο • | άθεοι • | άθεες • | άθεα • |
derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο άθεος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο άθεος, etc.) |