From Ancient Greek ἀβέβαιος (abébaios).
αβέβαιος • (avévaios) m (feminine αβέβαιη, neuter αβέβαιο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αβέβαιος (avévaios) | αβέβαιη (avévaii) | αβέβαιο (avévaio) | αβέβαιοι (avévaioi) | αβέβαιες (avévaies) | αβέβαια (avévaia) | |
genitive | αβέβαιου (avévaiou) | αβέβαιης (avévaiis) | αβέβαιου (avévaiou) | αβέβαιων (avévaion) | αβέβαιων (avévaion) | αβέβαιων (avévaion) | |
accusative | αβέβαιο (avévaio) | αβέβαιη (avévaii) | αβέβαιο (avévaio) | αβέβαιους (avévaious) | αβέβαιες (avévaies) | αβέβαια (avévaia) | |
vocative | αβέβαιε (avévaie) | αβέβαιη (avévaii) | αβέβαιο (avévaio) | αβέβαιοι (avévaioi) | αβέβαιες (avévaies) | αβέβαια (avévaia) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αβέβαιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αβέβαιος, etc.)