ακρατής • (akratís) m (feminine ακρατής, neuter ακρατές)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ακρατής (akratís) | ακρατής (akratís) | ακρατές (akratés) | ακρατείς (akrateís) | ακρατείς (akrateís) | ακρατή (akratí) | |
| genitive | ακρατούς (akratoús) ακρατή (akratí) |
ακρατούς (akratoús) | ακρατούς (akratoús) | ακρατών (akratón) | ακρατών (akratón) | ακρατών (akratón) | |
| accusative | ακρατή (akratí) | ακρατή (akratí) | ακρατές (akratés) | ακρατείς (akrateís) | ακρατείς (akrateís) | ακρατή (akratí) | |
| vocative | ακρατή (akratí) ακρατής (akratís) |
ακρατής (akratís) | ακρατές (akratés) | ακρατείς (akrateís) | ακρατείς (akrateís) | ακρατή (akratí) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ακρατής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ακρατής, etc.)