απάρθενος • (apárthenos) m (feminine απάρθενη, neuter απάρθενο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απάρθενος (apárthenos) | απάρθενη (apártheni) | απάρθενο (apártheno) | απάρθενοι (apárthenoi) | απάρθενες (apárthenes) | απάρθενα (apárthena) | |
genitive | απάρθενου (apárthenou) | απάρθενης (apárthenis) | απάρθενου (apárthenou) | απάρθενων (apárthenon) | απάρθενων (apárthenon) | απάρθενων (apárthenon) | |
accusative | απάρθενο (apártheno) | απάρθενη (apártheni) | απάρθενο (apártheno) | απάρθενους (apárthenous) | απάρθενες (apárthenes) | απάρθενα (apárthena) | |
vocative | απάρθενε (apárthene) | απάρθενη (apártheni) | απάρθενο (apártheno) | απάρθενοι (apárthenoi) | απάρθενες (apárthenes) | απάρθενα (apárthena) |