απογοητευτικός • (apogoïteftikós) m (feminine απογοητευτική, neuter απογοητευτικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απογοητευτικός (apogoïteftikós) | απογοητευτική (apogoïteftikí) | απογοητευτικό (apogoïteftikó) | απογοητευτικοί (apogoïteftikoí) | απογοητευτικές (apogoïteftikés) | απογοητευτικά (apogoïteftiká) | |
genitive | απογοητευτικού (apogoïteftikoú) | απογοητευτικής (apogoïteftikís) | απογοητευτικού (apogoïteftikoú) | απογοητευτικών (apogoïteftikón) | απογοητευτικών (apogoïteftikón) | απογοητευτικών (apogoïteftikón) | |
accusative | απογοητευτικό (apogoïteftikó) | απογοητευτική (apogoïteftikí) | απογοητευτικό (apogoïteftikó) | απογοητευτικούς (apogoïteftikoús) | απογοητευτικές (apogoïteftikés) | απογοητευτικά (apogoïteftiká) | |
vocative | απογοητευτικέ (apogoïteftiké) | απογοητευτική (apogoïteftikí) | απογοητευτικό (apogoïteftikó) | απογοητευτικοί (apogoïteftikoí) | απογοητευτικές (apogoïteftikés) | απογοητευτικά (apogoïteftiká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απογοητευτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απογοητευτικός, etc.)