αρετή

Hello, you have come here looking for the meaning of the word αρετή. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word αρετή, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say αρετή in singular and plural. Everything you need to know about the word αρετή you have here. The definition of the word αρετή will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofαρετή, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: ἀρετή and Ἀρετή

Greek

Etymology

From Ancient Greek ᾰ̓ρετή (aretḗ).

Pronunciation

  • IPA(key): /areˈti/
  • Hyphenation: α‧ρε‧τή

Noun

αρετή (aretíf (plural αρετές)

  1. virtue (excellence in morals)
    Antonym: ανηθικότητα (anithikótita)
    Στη ζωή του διάλεξε το δρόμο της αρετής.Sti zoḯ tou diálexe to drómo tis aretís.In his life he chose the path of virtue.
    πολιτική αρετήpolitikí aretípolitical integrity
  2. a positive characteristic, virtue, talent
    Synonym: προτέρημα (protérima)
    Antonym: ελάττωμα (eláttoma)
    Η μεγαλύτερη αρετή της ήταν ότι δε μιλούσε πολύ.I megalýteri aretí tis ítan óti de miloúse polý.Her best character trait was that she spoke so little.

Declension

Declension of αρετή
singular plural
nominative αρετή (aretí) αρετές (aretés)
genitive αρετής (aretís) αρετών (aretón)
accusative αρετή (aretí) αρετές (aretés)
vocative αρετή (aretí) αρετές (aretés)

Derived terms