Inherited from Ancient Greek αὐθεντικός (authentikós).
αυθεντικός • (afthentikós) m (feminine αυθεντική, neuter αυθεντικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αυθεντικός (afthentikós) | αυθεντική (afthentikí) | αυθεντικό (afthentikó) | αυθεντικοί (afthentikoí) | αυθεντικές (afthentikés) | αυθεντικά (afthentiká) | |
| genitive | αυθεντικού (afthentikoú) | αυθεντικής (afthentikís) | αυθεντικού (afthentikoú) | αυθεντικών (afthentikón) | αυθεντικών (afthentikón) | αυθεντικών (afthentikón) | |
| accusative | αυθεντικό (afthentikó) | αυθεντική (afthentikí) | αυθεντικό (afthentikó) | αυθεντικούς (afthentikoús) | αυθεντικές (afthentikés) | αυθεντικά (afthentiká) | |
| vocative | αυθεντικέ (afthentiké) | αυθεντική (afthentikí) | αυθεντικό (afthentikó) | αυθεντικοί (afthentikoí) | αυθεντικές (afthentikés) | αυθεντικά (afthentiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αυθεντικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αυθεντικός, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο αυθεντικότερος", etc)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||