αφηρημένος • (afiriménos) m (feminine αφηρημένη, neuter αφηρημένο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αφηρημένος (afiriménos) | αφηρημένη (afiriméni) | αφηρημένο (afiriméno) | αφηρημένοι (afiriménoi) | αφηρημένες (afiriménes) | αφηρημένα (afiriména) | |
genitive | αφηρημένου (afiriménou) | αφηρημένης (afiriménis) | αφηρημένου (afiriménou) | αφηρημένων (afiriménon) | αφηρημένων (afiriménon) | αφηρημένων (afiriménon) | |
accusative | αφηρημένο (afiriméno) | αφηρημένη (afiriméni) | αφηρημένο (afiriméno) | αφηρημένους (afiriménous) | αφηρημένες (afiriménes) | αφηρημένα (afiriména) | |
vocative | αφηρημένε (afiriméne) | αφηρημένη (afiriméni) | αφηρημένο (afiriméno) | αφηρημένοι (afiriménoi) | αφηρημένες (afiriménes) | αφηρημένα (afiriména) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αφηρημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αφηρημένος, etc.)