βιβρώσκω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word βιβρώσκω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word βιβρώσκω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say βιβρώσκω in singular and plural. Everything you need to know about the word βιβρώσκω you have here. The definition of the word βιβρώσκω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofβιβρώσκω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *gʷigʷrṓskō, from Proto-Indo-European *gʷi-gʷr̥h₃-sḱé-ti, from i-reduplicated *gʷerh₃- (“to swallow, devour, eat”) +‎ *-sḱéti. Cognate Latin voro, Sanskrit गिरति (giráti).[1]

Pronunciation

 

Verb

βιβρώσκω • (bibrṓskō)

  1. to eat, eat up

Conjugation

   Present: βιβρώσκω, βιβρώσκομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βιβρώσκω βιβρώσκεις βιβρώσκει βιβρώσκετον βιβρώσκετον βιβρώσκομεν βιβρώσκετε βιβρώσκουσῐ(ν)
subjunctive βιβρώσκω βιβρώσκῃς βιβρώσκῃ βιβρώσκητον βιβρώσκητον βιβρώσκωμεν βιβρώσκητε βιβρώσκωσῐ(ν)
optative βιβρώσκοιμῐ βιβρώσκοις βιβρώσκοι βιβρώσκοιτον βιβρωσκοίτην βιβρώσκοιμεν βιβρώσκοιτε βιβρώσκοιεν
imperative   βίβρωσκε βιβρωσκέτω βιβρώσκετον βιβρωσκέτων   βιβρώσκετε βιβρωσκόντων
middle/
passive 		indicative βιβρώσκομαι βιβρώσκῃ,
βιβρώσκει 		βιβρώσκεται βιβρώσκεσθον βιβρώσκεσθον βιβρωσκόμεθᾰ βιβρώσκεσθε βιβρώσκονται
subjunctive βιβρώσκωμαι βιβρώσκῃ βιβρώσκηται βιβρώσκησθον βιβρώσκησθον βιβρωσκώμεθᾰ βιβρώσκησθε βιβρώσκωνται
optative βιβρωσκοίμην βιβρώσκοιο βιβρώσκοιτο βιβρώσκοισθον βιβρωσκοίσθην βιβρωσκοίμεθᾰ βιβρώσκοισθε βιβρώσκοιντο
imperative   βιβρώσκου βιβρωσκέσθω βιβρώσκεσθον βιβρωσκέσθων   βιβρώσκεσθε βιβρωσκέσθων
active middle/passive
infinitive βιβρώσκειν βιβρώσκεσθαι
participle m βιβρώσκων βιβρωσκόμενος
f βιβρώσκουσᾰ βιβρωσκομένη
n βιβρῶσκον βιβρωσκόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐβίβρωσκον, ἐβιβρωσκόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐβίβρωσκον ἐβίβρωσκες ἐβίβρωσκε(ν) ἐβιβρώσκετον ἐβιβρωσκέτην ἐβιβρώσκομεν ἐβιβρώσκετε ἐβίβρωσκον
middle/
passive 		indicative ἐβιβρωσκόμην ἐβιβρώσκου ἐβιβρώσκετο ἐβιβρώσκεσθον ἐβιβρωσκέσθην ἐβιβρωσκόμεθᾰ ἐβιβρώσκεσθε ἐβιβρώσκοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: βρώσομαι, βρωθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative βρώσομαι βρώσῃ,
βρώσει 		βρώσεται βρώσεσθον βρώσεσθον βρωσόμεθᾰ βρώσεσθε βρώσονται
optative βρωσοίμην βρώσοιο βρώσοιτο βρώσοισθον βρωσοίσθην βρωσοίμεθᾰ βρώσοισθε βρώσοιντο
passive indicative βρωθήσομαι βρωθήσῃ βρωθήσεται βρωθήσεσθον βρωθήσεσθον βρωθησόμεθᾰ βρωθήσεσθε βρωθήσονται
optative βρωθησοίμην βρωθήσοιο βρωθήσοιτο βρωθήσοισθον βρωθησοίσθην βρωθησοίμεθᾰ βρωθήσοισθε βρωθήσοιντο
middle passive
infinitive βρώσεσθαι βρωθήσεσθαι
participle m βρωσόμενος βρωθησόμενος
f βρωσομένη βρωθησομένη
n βρωσόμενον βρωθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔβρωσᾰ, ἐβρωσᾰ́μην, ἐβρώθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔβρωσᾰ ἔβρωσᾰς ἔβρωσε(ν) ἐβρώσᾰτον ἐβρωσᾰ́την ἐβρώσᾰμεν ἐβρώσᾰτε ἔβρωσᾰν
subjunctive βρώσω βρώσῃς βρώσῃ βρώσητον βρώσητον βρώσωμεν βρώσητε βρώσωσῐ(ν)
optative βρώσαιμῐ βρώσειᾰς,
βρώσαις 		βρώσειε(ν),
βρώσαι 		βρώσαιτον βρωσαίτην βρώσαιμεν βρώσαιτε βρώσειᾰν,
βρώσαιεν
imperative   βρῶσον βρωσᾰ́τω βρώσᾰτον βρωσᾰ́των   βρώσᾰτε βρωσᾰ́ντων
middle indicative ἐβρωσᾰ́μην ἐβρώσω ἐβρώσᾰτο ἐβρώσᾰσθον ἐβρωσᾰ́σθην ἐβρωσᾰ́μεθᾰ ἐβρώσᾰσθε ἐβρώσᾰντο
subjunctive βρώσωμαι βρώσῃ βρώσηται βρώσησθον βρώσησθον βρωσώμεθᾰ βρώσησθε βρώσωνται
optative βρωσαίμην βρώσαιο βρώσαιτο βρώσαισθον βρωσαίσθην βρωσαίμεθᾰ βρώσαισθε βρώσαιντο
imperative   βρῶσαι βρωσᾰ́σθω βρώσᾰσθον βρωσᾰ́σθων   βρώσᾰσθε βρωσᾰ́σθων
passive indicative ἐβρώθην ἐβρώθης ἐβρώθη ἐβρώθητον ἐβρωθήτην ἐβρώθημεν ἐβρώθητε ἐβρώθησᾰν
subjunctive βρωθῶ βρωθῇς βρωθῇ βρωθῆτον βρωθῆτον βρωθῶμεν βρωθῆτε βρωθῶσῐ(ν)
optative βρωθείην βρωθείης βρωθείη βρωθεῖτον,
βρωθείητον 		βρωθείτην,
βρωθειήτην 		βρωθεῖμεν,
βρωθείημεν 		βρωθεῖτε,
βρωθείητε 		βρωθεῖεν,
βρωθείησᾰν
imperative   βρώθητῐ βρωθήτω βρώθητον βρωθήτων   βρώθητε βρωθέντων
active middle passive
infinitive βρῶσαι βρώσᾰσθαι βρωθῆναι
participle m βρώσᾱς βρωσᾰ́μενος βρωθείς
f βρώσᾱσᾰ βρωσᾰμένη βρωθεῖσᾰ
n βρῶσᾰν βρωσᾰ́μενον βρωθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: βρῶσᾰ, βρωσᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βρῶσᾰ βρῶσᾰς βρῶσε(ν) βρώσᾰτον βρωσᾰ́την βρώσᾰμεν βρώσᾰτε βρῶσᾰν
subjunctive βρώσω,
βρώσωμῐ 		βρώσῃς,
βρώσῃσθᾰ 		βρώσῃ,
βρώσῃσῐ 		βρώσητον βρώσητον βρώσωμεν βρώσητε βρώσωσῐ(ν)
optative βρώσαιμῐ βρώσαις,
βρώσαισθᾰ,
βρώσειᾰς 		βρώσειε(ν),
βρώσαι 		βρωσεῖτον βρωσείτην βρωσεῖμεν βρωσεῖτε βρωσεῖεν
imperative   βρῶσον βρωσᾰ́τω βρώσᾰτον βρωσᾰ́των   βρώσᾰτε βρωσᾰ́ντων
middle indicative βρωσᾰ́μην βρώσᾰο βρώσᾰτο βρώσᾰσθον βρωσᾰ́σθην βρωσᾰ́με(σ)θᾰ βρώσᾰσθε βρώσᾰντο
subjunctive βρώσωμαι βρώσηαι βρώσηται βρώσησθον βρώσησθον βρωσώμε(σ)θᾰ βρώσησθε βρώσωνται
optative βρωσαίμην βρώσαιο βρώσαιτο βρώσαισθον βρωσαίσθην βρωσαίμε(σ)θᾰ βρώσαισθε βρωσαίᾰτο
imperative   βρῶσαι βρωσᾰ́σθω βρώσᾰσθον βρωσᾰ́σθων   βρώσᾰσθε βρωσᾰ́σθων
active middle
infinitive βρῶξαι βρώσᾰσθαι
participle m βρώσᾱς βρωσᾰ́μενος
f βρώσᾱσᾰ βρωσᾰμένη
n βρῶσᾰν βρωσᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔβρων (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔβρων ἔβρως ἔβρω ἔβρωτον ἐβρώτην ἔβρωμεν ἔβρωτε ἔβρωσᾰν
subjunctive βρῶ,
βρῶμῐ 		βρῷς,
βρῷσθᾰ 		βρῷ,
βρῷσῐ 		βρῶτον βρῶτον βρῶμεν βρῶτε βρῶσῐ(ν)
optative βροίην βροίης βροίη βροῖτον βροίτην βροῖμεν βροῖτε βροῖεν
imperative   βρῶθῐ βρώτω βρῶτον βρώτων   βρῶτε βρόντων
middle indicative                
subjunctive                
optative                
imperative                
active middle
infinitive βρῶμεν/βρώμεναι
participle m βρούς
f βροῦσᾰ
n βρόν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: βέβρωκᾰ, βέβρωμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βέβρωκᾰ βέβρωκᾰς βέβρωκε(ν) βεβρώκᾰτον βεβρώκᾰτον βεβρώκᾰμεν βεβρώκᾰτε βεβρώκᾱσῐ(ν)
subjunctive βεβρώκω βεβρώκῃς βεβρώκῃ βεβρώκητον βεβρώκητον βεβρώκωμεν βεβρώκητε βεβρώκωσῐ(ν)
optative βεβρώκοιμῐ,
βεβρωκοίην 		βἐβρώκοις,
βἐβρωκοίης,
βεβρώθοις 		βεβρώκοι,
βεβρωκοίη 		βεβρώκοιτον βεβρωκοίτην βεβρώκοιμεν βεβρώκοιτε βεβρώκοιεν
imperative   βέβρωκε βεβρωκέτω βεβρώκετον βεβρωκέτων   βεβρώκετε βεβρωκόντων
middle/
passive 		indicative βέβρωμαι βέβρωσαι βέβρωται βέβρωσθον βέβρωσθον βεβρώμεθᾰ βέβρωσθε βέβρωνται
subjunctive βεβρωμένος ὦ βεβρωμένος ᾖς βεβρωμένος ᾖ βεβρωμένω ἦτον βεβρωμένω ἦτον βεβρωμένοι ὦμεν βεβρωμένοι ἦτε βεβρωμένοι ὦσῐ(ν)
optative βεβρωμένος εἴην βεβρωμένος εἴης βεβρωμένος εἴη βεβρωμένω εἴητον/εἶτον βεβρωμένω εἰήτην/εἴτην βεβρωμένοι εἴημεν/εἶμεν βεβρωμένοι εἴητε/εἶτε βεβρωμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   βέβρωσο βεβρώσθω βέβρωσθον βεβρώσθων   βέβρωσθε βεβρώσθων
active middle/passive
infinitive βεβρωκέναι βεβρῶσθαι
participle m βἐβρωκώς,
βεβρώς 		βεβρωμένος
f βεβρωκυῖᾰ βεβρωμένη
n βεβρωκός βεβρωμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐβεβρώμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἐβεβρώμην ἐβέβρωσο ἐβέβρωτο ἐβέβρωσθον ἐβεβρώσθην ἐβεβρώμεθᾰ ἐβέβρωσθε ἐβέβρωντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future perfect: βεβρώσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative βεβρώσομαι βεβρώσῃ,
βεβρώσει 		βεβρώσεται βεβρώσεσθον βεβρώσεσθον βεβρωσόμεθᾰ βεβρώσεσθε βεβρώσονται
optative βεβρωσοίμην βεβρώσοιο βεβρώσοιτο βεβρώσοισθον βεβρωσοίσθην βεβρωσοίμεθᾰ βεβρώσοισθε βεβρώσοιντο
middle/passive
infinitive βεβρώσεσθαι
participle m βεβρωσόμενος
f βεβρωσομένη
n βεβρωσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “βιβρώσκω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 213-4

Further reading
Wikious
Boobota
Sagapedia