βοηθέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word βοηθέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word βοηθέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say βοηθέω in singular and plural. Everything you need to know about the word βοηθέω you have here. The definition of the word βοηθέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofβοηθέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: βοηθάω

Ancient Greek

Etymology

From βοηθός (boēthós) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

Verb

βοηθέω • (boēthéō)

  1. to help somebody, aid, assist

Inflection

   Present: βοηθέω, βοηθέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βοηθέω βοηθέεις βοηθέει βοηθέετον βοηθέετον βοηθέομεν βοηθέετε βοηθέουσῐ(ν)
subjunctive βοηθέω βοηθέῃς βοηθέῃ βοηθέητον βοηθέητον βοηθέωμεν βοηθέητε βοηθέωσῐ(ν)
optative βοηθέοιμῐ βοηθέοις βοηθέοι βοηθέοιτον βοηθεοίτην βοηθέοιμεν βοηθέοιτε βοηθέοιεν
imperative   βοήθεε βοηθεέτω βοηθέετον βοηθεέτων   βοηθέετε βοηθεόντων
middle/
passive 		indicative βοηθέομαι βοηθέῃ,
βοηθέει 		βοηθέεται βοηθέεσθον βοηθέεσθον βοηθεόμεθᾰ βοηθέεσθε βοηθέονται
subjunctive βοηθέωμαι βοηθέῃ βοηθέηται βοηθέησθον βοηθέησθον βοηθεώμεθᾰ βοηθέησθε βοηθέωνται
optative βοηθεοίμην βοηθέοιο βοηθέοιτο βοηθέοισθον βοηθεοίσθην βοηθεοίμεθᾰ βοηθέοισθε βοηθέοιντο
imperative   βοηθέου βοηθεέσθω βοηθέεσθον βοηθεέσθων   βοηθέεσθε βοηθεέσθων
active middle/passive
infinitive βοηθέειν βοηθέεσθαι
participle m βοηθέων βοηθεόμενος
f βοηθέουσᾰ βοηθεομένη
n βοηθέον βοηθεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: βοηθῶ, βοηθοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βοηθῶ βοηθεῖς βοηθεῖ βοηθεῖτον βοηθεῖτον βοηθοῦμεν βοηθεῖτε βοηθοῦσῐ(ν)
subjunctive βοηθῶ βοηθῇς βοηθῇ βοηθῆτον βοηθῆτον βοηθῶμεν βοηθῆτε βοηθῶσῐ(ν)
optative βοηθοίην,
βοηθοῖμῐ 		βοηθοίης,
βοηθοῖς 		βοηθοίη,
βοηθοῖ 		βοηθοῖτον,
βοηθοίητον 		βοηθοίτην,
βοηθοιήτην 		βοηθοῖμεν,
βοηθοίημεν 		βοηθοῖτε,
βοηθοίητε 		βοηθοῖεν,
βοηθοίησᾰν
imperative   βοήθει βοηθείτω βοηθεῖτον βοηθείτων   βοηθεῖτε βοηθούντων
middle/
passive 		indicative βοηθοῦμαι βοηθεῖ,
βοηθῇ 		βοηθεῖται βοηθεῖσθον βοηθεῖσθον βοηθούμεθᾰ βοηθεῖσθε βοηθοῦνται
subjunctive βοηθῶμαι βοηθῇ βοηθῆται βοηθῆσθον βοηθῆσθον βοηθώμεθᾰ βοηθῆσθε βοηθῶνται
optative βοηθοίμην βοηθοῖο βοηθοῖτο βοηθοῖσθον βοηθοίσθην βοηθοίμεθᾰ βοηθοῖσθε βοηθοῖντο
imperative   βοηθοῦ βοηθείσθω βοηθεῖσθον βοηθείσθων   βοηθεῖσθε βοηθείσθων
active middle/passive
infinitive βοηθεῖν βοηθεῖσθαι
participle m βοηθῶν βοηθούμενος
f βοηθοῦσᾰ βοηθουμένη
n βοηθοῦν βοηθούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐβοήθεον, ἐβοηθεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐβοήθεον ἐβοήθεες ἐβοήθεε(ν) ἐβοηθέετον ἐβοηθεέτην ἐβοηθέομεν ἐβοηθέετε ἐβοήθεον
middle/
passive 		indicative ἐβοηθεόμην ἐβοηθέου ἐβοηθέετο ἐβοηθέεσθον ἐβοηθεέσθην ἐβοηθεόμεθᾰ ἐβοηθέεσθε ἐβοηθέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐβοήθουν, ἐβοηθούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐβοήθουν ἐβοήθεις ἐβοήθει ἐβοηθεῖτον ἐβοηθείτην ἐβοηθοῦμεν ἐβοηθεῖτε ἐβοήθουν
middle/
passive 		indicative ἐβοηθούμην ἐβοηθοῦ ἐβοηθεῖτο ἐβοηθεῖσθον ἐβοηθείσθην ἐβοηθούμεθᾰ ἐβοηθεῖσθε ἐβοηθοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: βοηθήσω, βοηθήσομαι, βοηθηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βοηθήσω βοηθήσεις βοηθήσει βοηθήσετον βοηθήσετον βοηθήσομεν βοηθήσετε βοηθήσουσῐ(ν)
optative βοηθήσοιμῐ βοηθήσοις βοηθήσοι βοηθήσοιτον βοηθησοίτην βοηθήσοιμεν βοηθήσοιτε βοηθήσοιεν
middle indicative βοηθήσομαι βοηθήσῃ,
βοηθήσει 		βοηθήσεται βοηθήσεσθον βοηθήσεσθον βοηθησόμεθᾰ βοηθήσεσθε βοηθήσονται
optative βοηθησοίμην βοηθήσοιο βοηθήσοιτο βοηθήσοισθον βοηθησοίσθην βοηθησοίμεθᾰ βοηθήσοισθε βοηθήσοιντο
passive indicative βοηθηθήσομαι βοηθηθήσῃ βοηθηθήσεται βοηθηθήσεσθον βοηθηθήσεσθον βοηθηθησόμεθᾰ βοηθηθήσεσθε βοηθηθήσονται
optative βοηθηθησοίμην βοηθηθήσοιο βοηθηθήσοιτο βοηθηθήσοισθον βοηθηθησοίσθην βοηθηθησοίμεθᾰ βοηθηθήσοισθε βοηθηθήσοιντο
active middle passive
infinitive βοηθήσειν βοηθήσεσθαι βοηθηθήσεσθαι
participle m βοηθήσων βοηθησόμενος βοηθηθησόμενος
f βοηθήσουσᾰ βοηθησομένη βοηθηθησομένη
n βοηθῆσον βοηθησόμενον βοηθηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐβοήθησᾰ, ἐβοηθησᾰ́μην, ἐβοηθήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐβοήθησᾰ ἐβοήθησᾰς ἐβοήθησε(ν) ἐβοηθήσᾰτον ἐβοηθησᾰ́την ἐβοηθήσᾰμεν ἐβοηθήσᾰτε ἐβοήθησᾰν
subjunctive βοηθήσω βοηθήσῃς βοηθήσῃ βοηθήσητον βοηθήσητον βοηθήσωμεν βοηθήσητε βοηθήσωσῐ(ν)
optative βοηθήσαιμῐ βοηθήσειᾰς,
βοηθήσαις 		βοηθήσειε(ν),
βοηθήσαι 		βοηθήσαιτον βοηθησαίτην βοηθήσαιμεν βοηθήσαιτε βοηθήσειᾰν,
βοηθήσαιεν
imperative   βοήθησον βοηθησᾰ́τω βοηθήσᾰτον βοηθησᾰ́των   βοηθήσᾰτε βοηθησᾰ́ντων
middle indicative ἐβοηθησᾰ́μην ἐβοηθήσω ἐβοηθήσᾰτο ἐβοηθήσᾰσθον ἐβοηθησᾰ́σθην ἐβοηθησᾰ́μεθᾰ ἐβοηθήσᾰσθε ἐβοηθήσᾰντο
subjunctive βοηθήσωμαι βοηθήσῃ βοηθήσηται βοηθήσησθον βοηθήσησθον βοηθησώμεθᾰ βοηθήσησθε βοηθήσωνται
optative βοηθησαίμην βοηθήσαιο βοηθήσαιτο βοηθήσαισθον βοηθησαίσθην βοηθησαίμεθᾰ βοηθήσαισθε βοηθήσαιντο
imperative   βοήθησαι βοηθησᾰ́σθω βοηθήσᾰσθον βοηθησᾰ́σθων   βοηθήσᾰσθε βοηθησᾰ́σθων
passive indicative ἐβοηθήθην ἐβοηθήθης ἐβοηθήθη ἐβοηθήθητον ἐβοηθηθήτην ἐβοηθήθημεν ἐβοηθήθητε ἐβοηθήθησᾰν
subjunctive βοηθηθῶ βοηθηθῇς βοηθηθῇ βοηθηθῆτον βοηθηθῆτον βοηθηθῶμεν βοηθηθῆτε βοηθηθῶσῐ(ν)
optative βοηθηθείην βοηθηθείης βοηθηθείη βοηθηθεῖτον,
βοηθηθείητον 		βοηθηθείτην,
βοηθηθειήτην 		βοηθηθεῖμεν,
βοηθηθείημεν 		βοηθηθεῖτε,
βοηθηθείητε 		βοηθηθεῖεν,
βοηθηθείησᾰν
imperative   βοηθήθητῐ βοηθηθήτω βοηθήθητον βοηθηθήτων   βοηθήθητε βοηθηθέντων
active middle passive
infinitive βοηθῆσαι βοηθήσᾰσθαι βοηθηθῆναι
participle m βοηθήσᾱς βοηθησᾰ́μενος βοηθηθείς
f βοηθήσᾱσᾰ βοηθησᾰμένη βοηθηθεῖσᾰ
n βοηθῆσᾰν βοηθησᾰ́μενον βοηθηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: βεβοήθηκᾰ, βεβοήθημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βεβοήθηκᾰ βεβοήθηκᾰς βεβοήθηκε(ν) βεβοηθήκᾰτον βεβοηθήκᾰτον βεβοηθήκᾰμεν βεβοηθήκᾰτε βεβοηθήκᾱσῐ(ν)
subjunctive βεβοηθήκω βεβοηθήκῃς βεβοηθήκῃ βεβοηθήκητον βεβοηθήκητον βεβοηθήκωμεν βεβοηθήκητε βεβοηθήκωσῐ(ν)
optative βεβοηθήκοιμῐ,
βεβοηθηκοίην 		βεβοηθήκοις,
βεβοηθηκοίης 		βεβοηθήκοι,
βεβοηθηκοίη 		βεβοηθήκοιτον βεβοηθηκοίτην βεβοηθήκοιμεν βεβοηθήκοιτε βεβοηθήκοιεν
imperative   βεβοήθηκε βεβοηθηκέτω βεβοηθήκετον βεβοηθηκέτων   βεβοηθήκετε βεβοηθηκόντων
middle/
passive 		indicative βεβοήθημαι βεβοήθησαι βεβοήθηται βεβοήθησθον βεβοήθησθον βεβοηθήμεθᾰ βεβοήθησθε βεβοήθηνται
subjunctive βεβοηθημένος ὦ βεβοηθημένος ᾖς βεβοηθημένος ᾖ βεβοηθημένω ἦτον βεβοηθημένω ἦτον βεβοηθημένοι ὦμεν βεβοηθημένοι ἦτε βεβοηθημένοι ὦσῐ(ν)
optative βεβοηθημένος εἴην βεβοηθημένος εἴης βεβοηθημένος εἴη βεβοηθημένω εἴητον/εἶτον βεβοηθημένω εἰήτην/εἴτην βεβοηθημένοι εἴημεν/εἶμεν βεβοηθημένοι εἴητε/εἶτε βεβοηθημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   βεβοήθησο βεβοηθήσθω βεβοήθησθον βεβοηθήσθων   βεβοήθησθε βεβοηθήσθων
active middle/passive
infinitive βεβοηθηκέναι βεβοηθῆσθαι
participle m βεβοηθηκώς βεβοηθημένος
f βεβοηθηκυῖᾰ βεβοηθημένη
n βεβοηθηκός βεβοηθημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐβεβοηθήκειν, ἐβεβοηθήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐβεβοηθήκειν,
ἐβεβοηθήκη 		ἐβεβοηθήκεις,
ἐβεβοηθήκης 		ἐβεβοηθήκει(ν) ἐβεβοηθήκετον ἐβεβοηθηκέτην ἐβεβοηθήκεμεν ἐβεβοηθήκετε ἐβεβοηθήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐβεβοηθήμην ἐβεβοήθησο ἐβεβοήθητο ἐβεβοήθησθον ἐβεβοηθήσθην ἐβεβοηθήμεθᾰ ἐβεβοήθησθε ἐβεβοήθηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • Greek: βοηθώ (voïthó), βοηθάω (voïtháo)

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia