From βοῦς (boûs, “ox”) + λῑμός (līmós, “hunger”).
βούλῑμος • (boúlīmos) m or f (genitive βουλῑ́μου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ βούλῑμος ho boúlīmos |
τὼ βουλῑ́μω tṑ boulī́mō |
οἱ βούλῑμοι hoi boúlīmoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ βουλῑ́μου toû boulī́mou |
τοῖν βουλῑ́μοιν toîn boulī́moin |
τῶν βουλῑ́μων tôn boulī́mōn | ||||||||||
| Dative | τῷ βουλῑ́μῳ tôi boulī́mōi |
τοῖν βουλῑ́μοιν toîn boulī́moin |
τοῖς βουλῑ́μοις toîs boulī́mois | ||||||||||
| Accusative | τὸν βούλῑμον tòn boúlīmon |
τὼ βουλῑ́μω tṑ boulī́mō |
τοὺς βουλῑ́μους toùs boulī́mous | ||||||||||
| Vocative | βούλῑμε boúlīme |
βουλῑ́μω boulī́mō |
βούλῑμοι boúlīmoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||