γηγενής • (gigenís) m (feminine γηγενής, neuter γηγενές)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | γηγενής (gigenís) | γηγενής (gigenís) | γηγενές (gigenés) | γηγενείς (gigeneís) | γηγενείς (gigeneís) | γηγενή (gigení) | |
| genitive | γηγενούς (gigenoús) γηγενή (gigení) |
γηγενούς (gigenoús) | γηγενούς (gigenoús) | γηγενών (gigenón) | γηγενών (gigenón) | γηγενών (gigenón) | |
| accusative | γηγενή (gigení) | γηγενή (gigení) | γηγενές (gigenés) | γηγενείς (gigeneís) | γηγενείς (gigeneís) | γηγενή (gigení) | |
| vocative | γηγενή (gigení) γηγενής (gigenís) |
γηγενής (gigenís) | γηγενές (gigenés) | γηγενείς (gigeneís) | γηγενείς (gigeneís) | γηγενή (gigení) | |