From Proto-Indo-European *gʷówHos, from *gewH- (“to cry out”).
γόος • (góos) m (genitive γόου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ γόος ho góos |
τὼ γόω tṑ góō |
οἱ γόοι hoi góoi | ||||||||||
Genitive | τοῦ γόου toû góou |
τοῖν γόοιν toîn góoin |
τῶν γόων tôn góōn | ||||||||||
Dative | τῷ γόῳ tôi góōi |
τοῖν γόοιν toîn góoin |
τοῖς γόοις toîs góois | ||||||||||
Accusative | τὸν γόον tòn góon |
τὼ γόω tṑ góō |
τοὺς γόους toùs góous | ||||||||||
Vocative | γόε góe |
γόω góō |
γόοι góoi | ||||||||||
Notes: |
|
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | γόος góos |
γόω góō |
γόοι góoi | ||||||||||
Genitive | γόου / γοοῖο / γόοιο / γοόο / γόοο góou / gooîo / góoio / goóo / góoo |
γόοιῐν góoiin |
γόων góōn | ||||||||||
Dative | γόῳ góōi |
γόοιῐν góoiin |
γόοισῐ / γόοισῐν / γόοις góoisi(n) / góois | ||||||||||
Accusative | γόον góon |
γόω góō |
γόους góous | ||||||||||
Vocative | γόε góe |
γόω góō |
γόοι góoi | ||||||||||
Notes: |
|